8 MAART 1976
407
het beschermd stadsgezicht tot meer monumenten in
de binnenstad moet worden uitgebreid. Dit kunnen
wij alleen beoordelen als wij weten op welke ma
nier "links" het begrip "monument" definieert.
Tijdens de begrotingsbehandeling heeft mijn frac
tie kenbaar gemaakt dat naar haar opvatting een
duidelijk onderscheid moet worden gemaakt tussen
monumenten in historische zin en bebouwing van
bijvoorbeeld na 1900. Wij erkennen dat het stads
profiel met zijn singelranden en zijn panden na
1900 een hoge woonkwaliteit heeft, maar men moet
niet denken dat de gemeente financieel in staat
zou zijn deze panden aan te kopen en op te knap
pen teneinde er opnieuw een woonfunctie aan te ge
ven. Het is de taak van de gemeente ervoor te zor
gen dat er zekerheden zijn omtrent mogelijke ver
nieuwing en verbouwing van deze panden op een aan
gepaste schaal. Op die manier kan het historische
stadsbeeld naar ik meen worden gehandhaafd. Dit
hoeft men niet alleen door renovatie te bereiken,
want ook nieuwbouw mits architectonisch verant
woord biedt in dezen mogelijkheden. Juist hier
willen wij accenten leggen. Dit moet mijns inziens
het uitgangspunt vormen voor het behoud van het
stadsprofiel. Ik geloof dat het beter is in deze
richting te denken dan te proberen koste wat het
kost elk oud gebouwtje, al is het nog zo bouwval
lig, weer opnieuw op te zetten. Dat is een leuke
werkverschaffing maar ik meen dat het niet tot de
taak van de gemeente behoort dit beginsel overal
te verwezenlijken.
De heer Beckers heeft over een "leeg getto
in de binnenstad" gesproken. In dit verband kan ik
de woorden van de heer Lambregts onderschrijven.
Onze achterban wordt niet alleen gevormd door de
mensen die koste wat het kost de woonfunctie in
de harde stadskern willen versterken. Er zijn ook
aspecten van de belevingswaarde in het geding. De
recreatieve functie van de binnenstad is van veel
meer belang geworden. In dit verband moet worden
geconstateerd dat de middenstand zich de laatste
