19 SEPTEMBER 1977
1050
met een aantal intentiebesluiten en in die zin
hebben wij op 8 en 9 maart de besluiten ook geno
men, wat wil zeggen dat zij niet onwrikbaar zijn.
De heer Ten Wolde heeft al opgemerkt dat ook de
bewoners er in hun schrijven van 12 september op
hebben gewezen dat zij graag de Spoorbuurt-Oost en
de Spoorbuurt-West in een gezamenlijk plan zien
ontwikkelen.
Er is ook gesproken over de rol van de opbouw
werker. Ik wil daar niet al te veel over zeggen
omdat dat eigenlijk mijn terrein niet is, maar ik
wil wel even opmerken dat ik even de indruk kreeg
dat de opbouwwerker er vooral is om het proces goed
te laten verlopen. In de kring van opbouwwerkers
bestaat enige angst dat zij worden ingehuurd als
een soort verkopers van stadsvernieuwingsplannen
van gemeenten. Wij moeten er natuurlijk voor waken
dat wij die kant opgaan, want dat is zeker niet de
bedoeling en ook is het strijdig met de doelstel
lingen van het opbouwwerk. De doelstelling is mijns
inziens te bewerkstelligen dat alle betrokkenen in
een bepaalde situatie met elkaar in contact treden
en gezamenlijk tot een besluitvorming komen. In
vele situaties wordt de opbouwwerker met name toe
gevoegd aan de betrokkenen die doorgaans een zwak
ke positie innemen in het hele proces. Er zijn
zelfs situaties waarin de opbouwwerker in dienst
is van comités of van georganiseerde bewoners.
Dat is vaak heel terecht, omdat er anders onvol
doende mogelijkheden zijn voor bepaalde groepen in
de samenleving, met name voor de sociaal zwakkeren,
om hun geluid op een juist moment te laten horen.
In feite is dat ook hier een beetje aan de hand,
want eigenlijk worden hier vanavond over de hoof
den van de binnenstadsbewoners heen belangrijke
besluiten genomen. De heer Van Duijl kan wel zeg
gen dat het alleen maar om een methodiek gaat,
maar vorige week donderdag hebben wij al aangege
ven dat spelregels voor een bepaalde partij voor
delig kunnen zijn en voor een andere partij nade
lig. Spelregels zijn per definitie niet neutraal,
