1085
28 SEPTEMBER 1977
geharreward over het wel of niet aannemen van een
verbeteringsplan, moet mij van het hart dat wij
dit vrij moeilijk kunnen begrijpen. In een tijd
waarin we ons duidelijk bewust zijn van de woon
wensen die ieder gezin heeft, zouden we er toch
met z'n allen aan moeten gaan staan de woningen
die wat wooncomfort betreft zijn achtergebleven,
op te krikken. Duidelijk is dat daar iets voor
moet worden betaald. We kunnen nu eenmaal niet
voor een dubbeltje op de eerste rij zitten! Voor
het betere wordt altijd meer betaald. Daarbij
moet dan ook nog worden aangetekend dat niemand
een te groot deel van zijn inkomen voor het bewo
nen van een goed huis hoeft af te staan; we ken
nen immers het systeem van de individuele huur
subsidie
Het is, dunkt ons, een taak van de stedelijke
overheid verkrotting van ons woningbezit tegen te
gaan. Wij willen huizen die ook voor de volgende
generatie onze kinderen nog bewoonbaar en
comfortabel zijn en die aan de eisen van deze tijd
voldoen. Het zou een teken van solidariteit zijn
als iedere betrokkene daar ook eens aan wilde
denken.
Mochten ondanks dit alles bewoners toch voor
alleen onderhoud kiezen, dan wil het college het
betrokken complex achter op de lijst van te ver
beteren complexen plaatsen. Ik heb horen verluiden
dat dit als een straf wordt ervaren, maar dat is,
dunkt mij, een morele categorie, terwijl het col
lege hier slechts een procedurevoorstel doet dat
alleszins redelijk lijkt.
Bij verdeeldheid van de bewoners en in geval
len waarin geen overeenstemming met de bewoners
wordt bereikt, willen burgemeester en wethouders
de commissie openbare werken als adviseur van hun
college laten optreden. Op zichzelf heb ik daar
geen bezwaar tegen. De leden van de commissie
openbare werken zijn al meermalen gezamenlijk de
wijk in geweest en ze zijn bekend met de proble
matiek. Een voortdurende terugkoppeling naar de
