28 SEPTEMBER 1977
1090
ook de woning. Kritiek op de woning kon ontslag
tot gevolg hebben. Men viel dan soms in handen van
huisjesmelkers of wat dies meer zij en de proble
men waren niet van de lucht. Deze problemen te
lijf gaan betekende sociaal gezien een goede en
voor die tijd gedurfde stap. Nu, lopend door de
betrokken wijken en sprekend met groepjes mensen,
hoor je de gemeente noemen als ware zij de groot
ste oplichter die er bestaat. Nu staan we wel be
kend als een volkje dat redelijk goed zijn partij
tje kan meeblazen als het op kankeren aankomt, maar
zo veel negatiefs in enkele zinnen stoppen: daar
voor zou een neerlandicus zijn hoed afnemen!
Naar mijn gevoel zijn de verwikkelingen drie
jaar geleden begonnen met het presenteren van het
nieuwe huurreglementDit is een eerste aanzet ge
weest tot de verslechtering van de relaties. Een
aantal mensen, van huis en beroep uit maatschap
pijhervormers, heeft zich op deze materie gestort
en ook het feit dat Breda op dat ogenblik een col
lege had gekregen waarin niet alle partijen waren
vertegenwoordigd, speelt hierbij een rol. De oppo
sitionele rol was nieuw, maar werd met enorm veel
enthousiasme gespeeld. Het progressieve vaandel
kende op dat moment maar één tekst: wijkwerk, je
deelachtig maken aan de problemen en deze zo hoog
mogelijk uitspelen ter glorie van dat ene ideaal,
de grootste partij te worden bij de komende ge
meenteraadsverkiezingen
Mijn fractiegenoot Ten Wolde kan nog steeds
niet uitgesproken raken over één van de eerste
toen gehouden bijeenkomsten in de Scheldestraat
De hervormers van huis uit wisten dat juist een
project als woningverbetering meer betrokken
heid kon je je niet wensen mogelijkheden bood
om de gemoederen hoog op te laten laaien. Er deden
zich wisselingen in bewonerscomités voor, afspra
ken die reeds een eind "op route" waren gezet wer
den abrupt teruggedraaidnieuwenog in de leer
zijnde betweters gingen de gang van zaken begelei
den en, zoals ik het noem, de kar trekken. De taal