1095
28 SEPTEMBER 1977
werk te gaan, maar dat is niet onze manier van
werken. Verantwoordelijkheid willen nemen, zowel
de plannen voor de Haagse Beemden als een binnen
stadsplan op poten zetten, zeven jaar lang praten
met bewoners van gemeentewoningen en nog vele an
dere dingen: dat is hetgeen waarmee de partijen
die het huidige college steunen straks de verkie
zingen in durven te gaan. Het besturen van een ge
hele stad houdt ook in dat men impopulaire doch
noodzakelijke maatregelen durft te nemen. Wat be
treft de betrokkenheid en de aandacht voor deze
en de totale problematiek: ik zou in deze raad --
sorry dat ik het zeg! niemand kunnen aanwijzen
die er zich meer bij betrokken voelt en er zich
meer voor inzet dan wethouder Van Dun. Wij hebben
waardering voor zijn inzet en vragen ons af welk
een psychische belasting deze zeer zware porte
feuille wel niet moet opleveren. Ook mijn fractie
zal heus nog wel eens met deze wethouder in de
clinch gaan, evenals zij dat in het verleden heeft
gedaan. Ook wij zijn het niet altijd met de wet
houder eens, maar te zeggen dat een bepaald onder
deel van het beleid door hem wordt verwaarloosd
doordat hij het één voor het ander schuift, gaat
ons duidelijk veel te ver.
Er wordt dank uitgesproken voor het mogen ge
bruiken van de muurflappen. Het je eigen maken van
de problemen van de bevolking is voor een opposi
tionele partij niet zo moeilijk, maar zoals het de
laatste tijd ging kon het niet doorgaan. De leden
van de commissie openbare werken zijn diverse ma
len samen de wijk in geweest. Na afloop van zo'n
werkbezoek gingen we dan even in conclaaf en dan
vonden we dat het ene of het andere punt wel het
ergste was, zodat we besloten het gezamenlijk bij
de wethouder aan te kaarten. Een dergelijke werk
wijze is in veel gevallen nuttig, maar zij is erg
"ad-hoc-erig" en we leken eigenlijk net een stel
letje Sinterklazen. Op blz. 3 van de nota van
P.v.d.A./P.P.R. staat: "Raadpleging van bovenge
noemde stukken zal noodzakelijk zijn om een meer
