1348
17 NOVEMBER 1977
het voorstel in de raad kwam had men natuurlijk
kunnen verifiëren of de prijzen van 1975 nog gol
den, maar dat is niet gebeurd. Wij verzoeken u nu
akkoord te gaan met een verhoging van 42.000,-,
die over twee jaar is ontstaan. Het gaat dus om
een verhoging met 13*3% over twee jaar, dus met on
geveer 6%% per jaar. Die toelichting is echter al
in de commissievergadering gegeven.
Ik kom op een ander punt waarover duidelijk
tegenstellingen in de raad bestaan. De heer Oomen
wees op de verhoging met 26.000,- voor het meu
bilair als gevolg van het feit dat er in plaats
van voor een Zweeds programma voor een Nederlands
programma is gekozen. De heer Oomen vindt het zin
nig dat dit is gebeurd ter bevordering van de
werkgelegenheid, maar hij meent dat dit niet a
tort et a travers voor een prestige-object moet
gebeuren. Hij vindt dan ook dat die 26.000,-
moet worden geschrapt. De heer Koertshuis houdt er
niet van dat in principe aan Nederlandse materiaal
de voorkeur wordt gegeven. Ik denk dat in dezen
het leven sterker is geweest dan de leer. Ik ben
ook niet van mening dat wij aan protectionisme
moeten doen en de vrijhandel moeten gaan bestrij
den, maar het is voor mij de vraag of wij soms
niet de voorkeur mogen geven aan afwijking van dat
principe. Soms kun je in de krant lezen dat de
provincie orders voor schoenen in België plaatst
en orders voor regenjassen in Duitsland. In de
Tweede Kamer wordt dan gevraagd of die orders niet
naar Tilburg, Helmond of Waalwijk hadden kunnen
gaan. Zo heeft de medezeggenschapscommissie ook
gedacht. U moet niet vergeten dat deze mensen da
gelijks met nogal moeilijke situaties worden ge
confronteerd. Zij zitten dagelijks tegen een be
stand van 2.000 werklozen aan te kijken en zij op
perden daarom het idee meubilair van Nederlands
fabrikaat aan te schaffen. De order waar het hier
om gaat levert per slot van rekening voor 2,5 maand
werkgelegenheid voor een fabriek op. Wij hebben
zes Nederlandse programma's vergeleken en voor de
