21 NOVEMBER 1977.
1406
situatie wel noodzakelijk. Ook moest alle rotzooi
in de omgeving van de containeropstelplaatsen wor
den opgeruimd, weshalve er een vliegende brigade
werd opgericht, een ploeg van mensen die op zater
dagmorgen praktisch soms het hele weekeinde
al de containeropstelplaatsen ging schoonmaken,
het "bijvuil" ging verwijderen. Tenslotte moesten
we ons bedrijf afstemmen op een enorme piekbelas-
ting. We moesten er in ieder geval voor zorgen
dat alle containers op vrijdag leeg waren, opdat
ze het weekeinde konden doorstaan. Eveneens moes
ten we ervoor zorgen dat ze op maandag weer alle
maal werden geleegd, omdat ze dan barstensvol za
ten. Op die manier trad er op vrijdag en maandag
een piekbelasting op, terwijl we de werkzaamheden
op de overige dagen met de normale bedrijfssterk-
te aankonden. Er moest dan ook een ontiegelijke
hoeveelheid geld meer in dit systeem worden ge
stopt dan we oorspronkelijk hadden verwacht.
Welnu, dit alles zette ons aan het denken
over de vraag of de uitgangspunten op grond waar
van indertijd voor de invoering van het container
systeem was gekozen, nog wel golden. Ook vroegen
we ons af of we in de toekomst nog meer problemen
zouden kunnen verwachten. Dit denkproces heeft
wel het een en ander opgeleverd. Zo konden we bij
voorbeeld wel vergeten dat containers goedkoper
zouden zijn dan plastic zakken: door alle bijko
mende activiteiten was het systeem veel duurder
geworden dan wij oorspronkelijk hadden gedacht,
ja zelfs duurder dan het plastic-zakken-systeem.
Ondanks alle maatregelen die we troffen, bleef de
beheersbaarheid bij het containersysteem slecht.
De klachten bleven nagenoeg in dezelfde orde van
grootte continu op dit systeem gericht.
Toen kwam er iets dat althans zeker voor
mij de doorslag gaf, iets dat we eigenlijk
niet hadden voorzien. Het containersysteem bleek
een dusdanige opeenstapeling van korte momenten
van lichamelijke piekbelasting met zich mee te
brengen, dat er bij het personeel medische klach-
