22 NOVEMBER 1977
1465
groepen mensen zijn, zoals de buurt- en wijkcomi-
te's, die hun mond durven open te doen en tegen
het heersende bestuurlijke klimaat in te zeggen
waar het op staat. Het is geen kunst achter een
pilsje te klagen over wat er mis is in Breda. Het
is ook geen kunst als met name C.D.A.-raadsleden
je in de wandelgangen mede delen, dat zij persoon
lijk wel tegen de Taptoe zijn of dat zij eigenlijk
best onze motie over betaalbare woningen in Gerar-
dus Majella zouden willen ondersteunen. Het is ook
geen kunst als het enige dagblad van Breda - dat
natuurlijk afhankelijk is van advertentie-inkom
sten en het "groeistad-nieuws" van dit C.D.A./
V.V.D.-college - soms de progressieve voorstellen
eigenlijk best goed vindt, maar vaak concludeert,
dat het CD.A./V.V.D.-college het natuurlijk bij
het rechte eind heeft en dat het dus onbetamelijk
en misleidend is als progressieven vasthouden aan
een eerder genomen raadsbesluit "goede en betaal
bare woningen in de Gerardus Majella". Het is geen
kunst om als ambtenaar in het projectteam Hoge
Vucht de bewoners te verwijten dat zij hun inbreng
niet met onderzoek hebben onderbouwd en tegelijker
tijd te zeggen, dat de betreffende onderzoeksgege
vens voor 2.500,- te koop zijn, welk bedrag door
deze bewoners niet is op te brengen. Nogmaals, wij
mogen blij zijn dat er Bredanaars zijn, die de te
levisie willen uitdraaien en met andere buurtbewo
ners willen gaan praten over hetgeen hen bezighoudt.
Deze buurtgesprekken zijn belangwekkend, omdat men
sen zich niet door de bureaucratie en technocratie
willen laten onderdrukken. Ze zijn ook belangrijk,
omdat mensen niet meer langs elkaar heen willen
leven. Ze zijn een plaats van hoop als - zoals on
der andere in de Spoorbuurt gebeurt - mensen met
een verschillende komaf en cultuur, zoals autochto
ne Bredanaars, de jongere kamerbewoners en de bui
tenlandse werknemers, elkaar proberen te vinden en
proberen samen iets aan deze problematische situ
atie te doen.
i
De heer TEN WOLDEWordt daar dan in de
