23 JUNI 1977
669
wél aan gewerkt wordt. Die "zelfhelpkant" van de
gehele benadering staat daarbij natuurlijk wel
voorop.
Ook in zijn structurele aanpak is het JAC
niet de enige. Als je andere tendenties in het
welzijnsgebied opspeurt, zie je dat de roep om
structurele aanpak ook bij het maatschappelijk
werk, bij het 1MB te beluisteren valt, evenals
bij een schooladviesdienst, het opbouwwerk en bij
de medische preventie. Ook de gemeenteraad houdt
zich in zijn besluitvorming bezig met structuren
en op die manier is hij dus ook bezig met het
vormen van sociale actie, al zullen de manieren
van presentatie van de verschillende groepen wel
wat uiteen lopen. Op zich zijn de werkwijze en de
onderkenning van het JAC dat die structurele za
ken aangepakt moeten worden dus niet nieuw en het
is ook niet zo dat het JAC de enige is die op de
ze manier werkt. Ik vraag mij daarom af wat pre
cies de achterliggende oorzaken zijn van het feit
dat het toch in discussie komt, want als bij an
dere groeperingen over subsidie gesproken moet
worden komen deze dingen lang niet zo sterk naar
voren. Ik wil eraan toevoegen dat zo'n structure
le aanpak niet uit de lucht komt vallen, dat die
uiteraard gevoed wordt door de problemen waarmee
cliënten bij het JAC komen. Op grond daarvan blijkt
dat in Breda bepaalde problematieken symptomatisch
zijn; vrij grote groepen komen met bepaalde pro
blemen op het JAC af en daar blijken andere oor
zaken voor te bestaan dan men op het eerste ge
zicht zou denken. Men wil dus proberen er met el
kaar iets structureels aan te doen. Dat lijkt mij
een oirbare zaak en ik denk ook dat de gehele aan
pak en de totale efficiëntie zeker met het oog
op preventieer alleen maar mee gediend zijn
als het JAC op deze manier zou werken. Als het
dat niet zou doen zou dat veel eerder een reden
zijn om geen subsidie te verlenen.
Het belang van de cliënt staat bij het JAC
duidelijk voorop. Dat moet ook wel, want anders
