5 SEPTEMBER 1978 1096
sen
uitgedaagd, vaak onredelijk, met geen enkele toena
en
dering om de sfeer te verbeteren, en nu met en
md
voor de P.v.d.A. een benefietwedstrijd spelen op
en
vriendschappelijke basis? Dat vraagt een mentale
ke
ommekeer.
er-
Het verleden kan men niet vergeten. Samenwer
Ik
king met de fractie die in de laatste vergadering,
hu
nog geen drie weken geleden, één van onze competen
rl,
te wethouders onderuit haalde door hem te betich
al
ten van het niet nakomen van zijn beloften?
et
En toch willen wij om één reden trachten het
zien
verleden te vergeten. Deze reden is het gezamenlijk
doel dat ons allen moet binden: het behartigen van
LW
het wel en wee van de stad Breda en haar burgers,
nwer-
en wel zodanig dat al onze burgers zonder onder
scheid zich er wel bij bevinden, dat zij hier graag
m
wonen en dat zij zich hier in Breda gelukkig voe
A.
len. Dat bindt ons en dat doel kan alleen maar op
in
timaal worden bereikt als wij de handen ineen slaan,
ve,
met wegcijfering van onze persoonlijke opvattingen,
te-
onze hobby's en onze Prinzipienreiterei.
wor-
Kan men ons dan ondanks dit verleden verwijten
ran
maken onvoldoende "ingeleverd" te hebben, zowel
ons
qua program als qua portefeuilleverdeling, om dit
pre-
gezamenlijke doel te bereiken?
doen-
Ik zou te veel tijd van ons allen vragen als
fen
ik verder op de programmatische aspecten zou ingaan.
rd"
Wellicht worden we nog wel eens gedwongen dat te
lit
doen. Wél wil ik zeggen dat de portefeuilleverde
ïen
ling voor ons een heel moeilijke zaak was en dat
mst
wij met pijn in het hart terwille van de nodige sa
de
menwerking maatschappelijke dienstverlening, per
On-
soneel en organisatie ter beschikking hebben moeten
tgen
stellen. We hebben daar veel moeite mee. Men ver
fse
vangt immers niet graag een ervaren en bekwame
ont-
machinist op een rijdende trein.
De onderhandelingsdelegatie van de P.v.d.A.
leer
verklaarde aan het einde van de langdurige bespre
de
kingen qua programinhoud en portefeulleverdeling
door de bodem van het minimaal haalbare te zijn ge
jaar
gaan. Dat wettigde voor ons de conclusie dat de
