21 JUNI 1978
865
functie, waarin ik mij eigenlijk als een vis in
het water voel, inruil voor een functie die over
het algemeen als wat afstandelijk wordt aangemerkt.
Het antwoord daarop is eigenlijk heel eenvoudig.
Naar mijn gevoel moet je het moment voor blijven
waarop je weg zou willen, want vaak kan het dan
niet en dat leidt dan tot een proces van
afnemende belangstelling, hetgeen noch voor de
stad noch voor de persoonlijke ontwikkeling goed
is. Als de korte ervaring die ik inmiddels op het
provinciehuis heb opgedaan maatgevend is voor de
komende tijd, dan kan de conclusie niet anders
zijn dan dat ik in het persoonlijk vlak een juiste
stap heb gezet, gewoon omdat het mij bevalt. Uiter
aard bestaat de genoemde functionele afstand, maar
daar staat bijvoorbeeld tegenover dat ik de afge
lopen veertien dagen 's avonds .meer thuis ben ge
weest dan in het totale afgelopen jaar. Dat is van
niet te onderschatten betekenis voor de goede gang
van zaken in het gezin, omdat een wat eerlijker
verdeling van aandacht tussen gezin en werk moge
lijk wordt. Als er iets is waaraan naar mijn gevoel
wat moet veranderen in het politieke bedrijf op
gemeentelijk niveau, dan is dat de belasting van
raads- en collegeleden in de avonduren. Voor een
belangrijk deel doen wij dat onszelf aan, maar ik
ervaar dat, zeker nu ik gedurende twee weken een
"normaler" leven heb geleid, toch als een onver
antwoorde bijdrage aan de democratie.
Ik dank tenslotte de raad voor zijn gemiddeld
genomen milde opstelling in mijn richting. Henk en
Henk, Louis, Paul, Koos, Hans, Ad, Rein, Jos, om
er een paar te noemen: mensen waar ik erg veel mee
te maken heb gehad en die veelal door hun gedrag
en opstelling mede bepalend zijn geweest voor het
genoegen dat ik in dit werk heb gehad.
Misschien mag ik, naast mijn opmerking over
de tijdsbesteding van raadsleden in de avonduren,
nog een gedachte uitspreken. Wij zouden ontstel
lend veel kunnen leren van de barmhartigheid van
de natuur die door ons eigenlijk jarenlang als een
