21 AUGUSTUS 1978
1084
Persoonlijk mis ik hem ook erg, want tussen ons
was een bepaalde vriendschapsband gegroeid. Hij
zag nogal eens kans de gemoederen wat te kalmeren
als de verschillen van mening hoog waren opgelopen
U spreekt van zo'n 300 vergaderuren in deze
zaal, maar hoeveel uren zouden wij daarbuiten niet
hebben vergaderd? In de vergaderuren buiten de
zaal konden wij zelf iets aan de verzorging doen,
maar gedurende de 300 uren in deze zaal waren wij
overgeleverd aan üw zorgen. Misschien wilt u er in
de komende periode nog eens aan denken dat het
hier erg warm en erg "dorstig" kan zijn.
Rest mij nog u, voorzitter, te danken voor de
leiding van de raadsvergaderingen, een leiding die
wij altijd als zeer objectief hebben ervaren,
zelfs onder de moeilijkste omstandigheden. U was
soepel en behulpzaam voor de raadsleden die wel
eens wat onhandig manoeuvreren omdat zij de Ge
meentewet niet zo goed van buiten kennen en er
niet zo lang mee gewerkt hebben als u. Dank, van
zelfsprekend, aan onze secretaris en onze kamerbe
waarder Josf maar ook aan de huismeester en de
mensen die de bodekamer hebben bemand. Dank voor
hun bereidwilligheid, hun behulpzaamheid en voor
het aandragen van drankjes tijdens de commissie
vergaderingen. Daar is het wat beter geregeld. Ook
de notulist(e) willen wij gaarne in onze dank be
trekken. Tenslotte denk ik dan natuurlijk nog aan
het gehele ambtenarencorps dat deze raad altijd
terzijde heeft gestaan. Ik kan mij niet herinneren
dat één van de raadsleden ooit vergeefs een beroep
op het ambtenarencorps heeft gedaan. Daarvoor onze
hartelijke dank en onze erkentelijkheid.
De voorzitter heeft al gezegd dat scheiden
niet meevalt en een ander heeft al eens gezegd dat
afscheid nemen een klein beetje sterven is. Ik er
vaar dat zeker zo en ik neem aan dat dit eveneens
voor een aantal andere scheidende raadsleden geldt
Tot slot nog dit: ik weet hoeveel uren het
overleg over de hartkliniek heeft gevergd, zelfs
nog tijdens de vakantie. Moge het uiteindelijk
