30
11 JANUARI 1979
misbruik van de slechte toestand waarin we verke
ren. In vind dit een trieste gang van zaken.
Het vaststellen van een maximumbedrag voor
de vergoeding is op zichzelf positief. Ik vind
het echter nog steeds onverteerbaar dat de vergoe
ding een procentueel karakter draagt: de mensen
met de hogere inkomens krijgen de hoogste vergoe
ding. Naar onze mening zou een vast bedrag voor
iedereen moeten gelden. Voor het geval dat dat
niet mogelijk is, zou ik een procentuele vergoe
ding die andersom werkt, willen voorstellen. Men
sen met lage inkomens kunnen in hun normale bud
get veel minder voor verhuiskosten reserveren, zo
dat zij een vergoeding veel harder nodig hebben,
zeker gezien de dure woningen die tegenwoordig
worden gebouwd. Weliswaar kan men huursubsidie
krijgen, maar uit de staten van het C.B.R. blijkt
dat in bepaalde flatwoningen die 500,a 600
per maand moeten opbrengen, mensen met een matig
en mensen met een hoger inkomen terecht komen: de
laatsten hebben bij de onderhavige regeling veel
meer baat dan de eersten.
Tegen deze achtergrond vind ik het voorstel
onverteerbaar en ik zal dan ook tegenstemmen.
Wethouder WELSCHENIk kan hier erg weinig
op zeggen. We hebben in twee ronden overleg met
de vakbeweging over dit punt gepleegd. Uit het
voorstel blijkt dat het centraal overleg op lande
lijk niveau tot deze herziening heeft geleid. Wat
nu ter tafel ligt, is in feite een aanpassing van
de gemeentelijke regeling in dezen aan de rijks
maatregelen
De heer Garritsen doet iets te pessimistisch
over de ambtenaren die voor het eerst in dienst
treden: zij zullen niet niets, maar de helft van
de volle vergoeding ontvangen. Overigens is dat
op zichzelf geen essentieel punt. De heer Garrit
sen acht het onjuist minder extra financiële prik
kels te geven aan mensen die bij de gemeente ko
men werken, vooral omdat we ons daarbij baseren
