580
7 JUNI 1979
redelijk snel lezen, maar ik kan minder snel ant
woorden formuleren. Tot de geachte inzenders wil
ik zeggen dat wij zo mogelijk in tweede termijn
aandacht aan de brieven zullen besteden. Men moet
niet denken dat wij daar weer niets over durven
zeggen
De dag van vandaag zal een historische dag
worden in de geschiedenis van Europa. Voor de eer
ste maal hebben burgers uit de negen landen van
de Europese Gemeenschap hun politieke vertegen
woordigers rechtstreeks kunnen kiezen. De tot
standkoming van één Europa is een groeiproces ge
weest. De afstanden vërdwijnen, de communicatie
kan ons ieder moment van de dag visueel met elkaar
in contact brengen, de problemen op milieu-, eco
nomisch of financieel gebied eindigen niet bij de
landsgrenzen en we hebben elkaar nodig om tot op
lossingen te komen. We zien met elkaar het nut er
van in te komen tot opbouw in vrijheid, verschei
denheid en solidariteit van een democratische
maatschappij in Europa.
In Breda spelen zich op hetzelfde moment de
beraadslagingen rond de binnenstadsplannen af. Nu
zal men vragen: wat heeft een en ander te maken
met de Europese verkiezingen? Ogenschijnlijk niet
veel, maar qua mentaliteit om iets te bereiken al
les. Een echt gemeende democratische maatschappij
in Europa kan immers alleen succes hebben wanneer
de volkeren van de verschillende landen de bereid
heid hebben met elkaar te functioneren, elkaar res
pecterend in hun opvattingen terwille van de ene
doelstelling die allen moet binden. Wil Europa
hierin slagen, dan zal toch op zijn minst deze
mentaliteit aanwezig moeten zijn bij de burgers
in de landen, op de provinciale en regionale ni
veaus en in de steden van Europa.
En nu ben ik weer terug in ons goede Breda
met zijn binnenstadsproblematiek. Vier preadvie
zen liggen vóór ons. Besluiten moeten worden geno
men over zaken die enerzijds een afronding zijn
van beslissingen, in het verleden genomen, en die
a
