638
7 JUNI 1979
leiden dat, zoals in de binnengekomen brieven ge
beurt, het bestuur alleen nog maar met de vinger
wordt nagewezen omdat het alles fout zou hebben
gedaan. Naar mijn mening hebben bewoners en ge
meentebestuur gezamenlijk de opdracht tot een con
structieve opstelling te komen. Men kan aan het
sociaal plan vele mooie woorden wijden, maar als
het eindeloos slaken van kreten niet wordt omgebo
gen tot een constructieve opstelling, zien we het
proces van stadsvernieuwing nogal somber tegemoet.
Ik maak geen verwijt in één bepaalde richting; ik
signaleer slechts een problematiek waaraan burgers
en raadsleden aandacht moeten besteden.
De Spoorbuurt. Tijdens de debatten in de com
missievergaderingen heeft onze fractie ten opzich
te van het ter tafel liggende plan een nogal ge
reserveerde houding aangenomen. Er zijn indertijd
bij het raadsdebat diverse modellen aan ons gepre
senteerd: een deelaanpak 10% een middenaan-
pak 25% en een totale aanpak van 100%. Ge
bleken is echter dat slechts één modelletje moge
lijkheden biedt. Het middenmodel roept grote vraag
tekens op, of is alleen met een behoorlijke finan
ciële aderlating te realiseren, terwijl de totale
aanpak helemaal niet te verwezenlijken is. Dit be
tekent dat we nu met een plan op weg gaan waarin
van een deelaanpak wordt uitgegaan; het is nog
maar de vraag of op die wijze het aantrekkelijke
woonklimaat, dat het einddoel van de besluitvor
ming is geweest, kan worden bereikt.
In de commissie hebben we de waarschuwing
kunnen horen dat in de Spoorbuurt het evenwicht
qua draagvlak en qua voorzieningenniveau waar
schijnlijk niet te bereiken is. Juist die invals
hoek heeft ertoe geleid dat onze fractie zich nog
al gereserveerd heeft opgesteld, maar aan de ande
re kant hebben wij onze verantwoordelijkheid ge
zien. Het proces is op gang, er liggen bepaalde
toezeggingen en de financiële onderbouwing van het
college biedt bepaalde mogelijkheden. Omdat we in
die situatie niet terug zouden mogen gaan, is mijn
