24 JANUARI 1980 130
in de raad heeft jaar in, jaar uit de mond vol ge
een
had van prioriteitenafweging, maar het komt er in
t
feite niet van. Naar mijn gevoelen en ook naar
de mening van anderen is er geen enkele reden
-
waarom men niet een andere weg zou kunnen volgen
te
die bovendien nog gemakkelijk voor handen is. Of
urt
is het soms zo maar dan moet men duidelijkheid
verschaffen dat men, met een bepaald idee in
jke
het achterhoofd per se nu dit terrein wil hebben?
P-
Als de bank garantie gedurende maximaal an
derhalf jaar had gekregen voor de rente van de ne
e
gatieve stand in rekening-courant, zou naar mijn
mening de gang van zaken die mij voor ogen staat,
e-
door de bank zijn geaccepteerd. We hadden dan over
maximaal anderhalf jaar de situatie gezamenlijk
kunnen bekijken.
ng
Ik geloof dat ik maar niet in detail moet
gaan aangeven -- hoewel ik daartoe bereid ben
at
wat de voorstellen van een aantal raadsleden pre
or-
cies inhielden. Wij zijn onmachtig gebleken om on
n
ze voorstellen behoorlijk naar buiten uit te dra
gen. Dat het zo is gelopen, is bijzonder te betreu
-
ren en ik zou haast willen zeggen dat dit soort
tendensen, ook al wordt dat dan misschien niet be
doeld, min of meer op minachting van de raad dui
o-
den. Ik vind dat een bijzonder vervelende situatie.
Er moet geen tendens komen waarbij voor de wethou
e
ders het uitgangspunt is: "wij weten wat wij wil
len"
a
Tot slot nog iets over de groep van mensen
er
die mijn opvattingen delen; eigenlijk gaat het
na
voor een deel ook om hün opvattingen. Men kan van
f
uit een verschillende optiek tot zo'n visie komen.
1-
Zo kan het bijvoorbeeld gebeuren dat iemand bij
zonder warm loopt voor het betaald voetbal en dat
t
hij vreest dat bij aanvaarding van het college
r-
voorstel inderdaad het faillissement binnenkort
voor de deur staat. Dit geldt naar ik meen onder
k
anderen voor de heer Veelenturf.
De heer MARTENSDe naam van een goede
en
