1696
24 SEPTEMBER 1980
kunnen worden gesteld. Dat is de aangewezen weg in
een democratische samenleving. Als burgers via
eigenrichting te werk gaan en het recht in eigen
hand nemen, is dat volstrekt onaanvaardbaar. Dat
is ons grote bezwaar.
De heer HENDRIKSENGelukkig blijft de maat
schappij niet alleen maar in leven door allerlei
bestaande rechtsordes, maar is er ook nog zoiets
als een maatschappelijke kracht die op veranderin
gen uit is. In dit verband wijs ik bij wijze van
voorbeeld op de abortuswetgeving: je ziet duide
lijk dat maatschappelijke ontwikkelingen niet in
dezelfde pas lopen als wat er juridisch binnen de
rechtsorde wordt "uitgevogeld"Dit is het ver
schijnsel waarop ik onder meer doel: het kan op
een gegeven ogenblik zo zijn dat hetgeen zwart-op-
wit in allerlei regelingen vast ligt, niet meer in
de pas loopt met maatschappelijke ontwikkelingen.
Ik denk dat dit, behalve op het gebied van de abor
tus, ook duidelijk het geval is op het gebied van
de kraakbeweging.
Je kunt, zoals de heer Taks doet, zeggen dat
daarin anarchistische tendensen te ontdekken zijn.
Ik wil dat helemaal niet ontkennen, maar ik vind
wèl dat je dan zuiver moet redeneren: je moet dan
analyseren waar de kraakbeweging vandaan komt,
waar de oorzaken liggen en waar de wortels van het
ontstaan van die beweging te vinden zijn. Als je
ziet welke woonproblematiek er is, in welke situ
atie jongeren thuis verkeren, waarvoor jongeren
gemotiveerd zijn en met welke problemen ze in aan
raking komen, kun je het kraakwezen in Nederland
beter plaatsen en kun je ook begrijpen waar die
anarchistische tendensen te vinden zijn en waarom
ze optreden.
Overigens één van de fractieleden heeft
mij daarover wat angstig benaderd heb ik niet
van de heer Taks begrepen dat hij de Partij van de
Arbeid of de P.v.d.A.-wethouders in het college
anarchistisch denken verweet. Ik denk dat dat ook
