9 DECEMBER 1980
2158
die met beide benen op de grond staat komt dien
tengevolge geen stap verder." Vandaar dat het zo
goed is als raadsleden zo af en toe eens vrij zijn
en hun gedachten kunnen laten gaan waarheen zij
willen. Het kooitje gaat even open, we mogen vrij
door de kamer vliegen. Onze uitwerpselen worden na
afloop van de begrotingsbehandeling weer snel en
netjes opgeruimd, alles weer schoon voordat het
echte werk opnieuw gaat beginnen. Dan wordt het
weer machteloos opfladderen tegen de kooi van het
reglement van orde, dan kunnen we nog slechts naar
die vrijheid fluiten. Maar gelukkig vandaag niet,
nog niet. Hoe die korte vrijheid te benutten?
Driftig pikken in de begroting? Hard kwetteren
over zaken die landelijk nodig eens moeten gebeu
ren? Lekker even het college bevuilen?
Daarop zal het helaas wel neerkomen, maar
voor een ding zijn wij burgemeester en wethouders
dankbaar: zij hebben dit jaar voor het eerst ge
poogd zelf als het ware ook algemene beschouwingen
te houden in de vorm van twee nota's. Hoopvolle
tekenen naar buiten dat het college toch ook de
mening is toegedaan dat besturen een zaak is van
college en raad samen. Ofschoon bij lezing van de
ze nota's de inhoud niet blijkt mee te vallen is
de bereidheid van het college dit te doen ons veel
waard en wij hebben goede hoop dat in volgende ja
ren de koers duidelijker zal zijn en meer houvast
zal bieden.
Uit woorden als "hoopvolle tekenen" en "be
reidheid" blijkt wellicht weer eens hoe wij denken
over de verzwakte positie van de gemeenteraad.
Ideeën die in den lande worden aangedragen om de
ze positie weer te versterken volgen wij met be
langstelling. Een van die ideeën is het omvormen
van het monistisch model in een meer dualistisch.
Zelf zijn wij daarvan geen overtuigd voorstander.
Wij denken dat vervanging van het huidige stelsel
ook niet nodig is wanneer bij het college goede
wil aanwezig is en afspraken kunnen worden gemaakt
die ertoe bijdragen de juiste verhoudingen te
