17 DECEMBER
2bl\
van de sociale dienst is gedegradeerd tot een dis
cussiestuk dat niet de nodige centen heeft opge
leverd. Toch zou ik die toelichting qua inhoud
als voorbeeld willen nemen.
In deze sector ontbreekt met name een evalua
tie, waaruit blijkt wat de knelpunten in de jaren
'80 zullen zijn en waarom bepaalde doelstellingen
niet zijn bereikt. Ook zouden we moeten weten waar
om bepaalde werken zijn uitgesteld. Er is dat
is bekend een bezuinigingsoperatie uitgevoerd,
maar op welke gronden keuzen zijn gedaan is voor
de commissie, naar ik aanneem ook voor de raad en
zeker voor mij niet duidelijk. Het is ook denkbaar
dat bepaalde activiteiten in het jaar 1980 in ver
band met organisatorische moeilijkheden bij de
dienst of wat dan ook niet konden worden uitgevoerd
zodat enige projecten zijn uitgesteld. Iets derge
lijks is ook het voorgaande jaar in het geding ge
weest.
Vervolgens ontbreekt, mede met het oog op de
toekomstige plannen, een duidelijke prioriteiten
stelling. Waarom kiest men voor bepaalde activi
teiten? Wat ons wordt aangeboden, is een gortdroge
opsomming van wat er zal worden aangepakt, zonder
toetsing aan beleidsuitgangspunten.
Na deze opmerkingen vooraf wil ik ingaan op de
nieuwbouwproduktiedie bij het beleid in de wo
ningbouwsector als knelpunt wordt ervaren. Van di
verse kanten wordt de problematiek op het terrein
van de nieuwbouwproduktie geweten aan de daling
in de conjunctuur waarmee we te maken hebben en
daarnaast wordt erop gewezen dat in verband met
rentabiliteitsoverwegingen in deze sector weinig
wordt geïnvesteerd. In denk dat dit inderdaad ob
jectief vaststelbare feiten zijn maar het is de
vraag of je het daarvan moet laten afhangen. Ik
heb -- maar daarop wil ik nu niet uitvoerig in
gaan aangegeven dat je het woningbouwbeleid
eigenlijk uit deze sfeer zou moeten halen: je zou
het liefst de gehele maatschappij maar in ieder
geval dit deel ervan moeten socialiseren, zodat
