615
25 FEBRUARI 1980
wij in deze gemeenteraad jarenlang gepleit en wij
hebben er de noodzakelijke voorwaarden voor gescha
pen. Het slachthuis mag E.E.G.-certificaten afge
ven, het slachthuis heeft een Amerikaanse export
goedkeuring en dat heeft het te danken aan het
voortdurend optimaliseren van onderhoud, aan het
rationaliseren en aan de uitstekende mentaliteit
binnen het slachthuisgebeuren. Welnu, als dat niet
door de grossiers wordt gecontinueerd, zouden zij
inderdaad in hun eigen vingers snijden, hoe gek
dat in dit verband wellicht ook klinkt. Daarom heb
ik er wat dat betreft geen enkel probleem mee om
een stuk vertrouwen aan de potentiële kopers te
schenken.
Het slachthuis krijgt een particuliere status
en het toekomstig beleid zal straks worden bepaald
door de eigenaren, die tezamen een rechtspersoon
gaan vormen. Het exploitatierisico van de gemeente
valt weg. Een aantal andere dingen wordt uiteraard
niet gewijzigd. De ambtelijke status van de 22
werknemers, die op het slachthuis werkzaam blijven,
wordt niet gewijzigd; zij blijven in gemeente
dienst. De rechtspositie van de werknemers van de
grossiers wordt evenmin gewijzigd; zij blijven in
dienst van de desbetreffende grossiers. Is daarbij
nu werkelijk sprake van een risico voor de werkge
legenheid? Ik vraag mij dat werkelijk af, want er
is immers geen enkele grossier die er over denkt
nu te participeren in een risicodragend kapitaal
en vervolgens activiteiten te liquideren. Niet al
leen nu, maar ook straks zal er geïnvesteerd wor
den
De heer GARRITSEN: ENKA heeft ook hier geïn
vesteerd en trekt zich ook terug; dat is dus geen
enkele garantie.
Wethouder SANDBERG: Als u denkt aan een garan
tie voor de eerstvolgende 25 jaar moet ik u gelijk
geven. Wij praten hier vanuit het perspectief van
de periode die we kunnen overzien. Ik kan u
