It DECEMBER 1981 1885 aan krakers. De mededelingen in de krant zijn in grote lijnen juist. Ik wil van onze kant opmerken dat de vrije nieuwsgaring zó snel is geweest, dat wij de raad niet eerder hebben kunnen informeren, hetgeen wij betreuren. Op zich is het zeer posi tief dat Breda in het gelijk is gesteld en dat op dit moment in ieder geval naast de belangen van de eigenaars de belangen van de gebruikers zijn erkend terwijl tevens is geconstateerd dat de ge meente een vrije beleidsruimte heeft. Deze twee laatste punten zijn van groot belang, ook lande lijk. Er moet nog overleg met. onze stadsadvocaat worden gepleegd om te bezien of het college verde re stappen moet ondernemen om het eigen beleid dan wel het landelijk beleid nog duidelijker te krij gen. Het kan zijn dat het om principiële redenen van belang is verdere uitspraken te vragen. Ik kan daarover op dit ogenblik nog onvoldoende zeggen: het overleg is nog niet afgerond en het wordt ze ker januari. Wêl kan ik nog mededelen dat er geen panden zijn die naar aanleiding van de uitspraak van de Hoge Raad zouden moeten worden aangesloten; we hoeven dus niet onmiddellijk actie te onderne men. Ik kom nu toe aan het onderwerp personeel Door raadsleden en dat vind ik op zich erg ple zierig is meer dan andere jaren aandacht be steed aan het feit dat de gemeente in Breda de grootste werkgever is en dat zij uit hoofde daar van, ruim genomen, direct te maken heeft met 2.500 mensen en met de gezinnen daarachter. De functie "personeel" is tot nu toe nogal verborgen geweest, maar zij komt nu duidelijker naar buiten. In feite zou je, als je het beleid wilt bekijken, moeten praten over de vraag, wat er aan het moderniseren van het personeelsbeleid gebeurt. In dit verband noem ik: pre-pensioneringpre-W.A.O.sollicita tiecode, inspraak bij benoemingen, werkoverleg, verbeteren van de medezeggenschap, positie van de vrouw, vormings- en opleidingscursussen etcetera. Ik denk dat dit alles nu niet verder aan de orde

Raadsnotulen en jaarverslagen

Breda - Notulen van de gemeenteraad | 1981 | | pagina 1885