343
17 FEBRUARI 1981
bepaald moment is dat perspectief vervaagd. Wij
hebben in de raad daarover uitvoerig gepraat en er
ook onze teleurstelling over uitgesproken, maar
het is wel een feit. Als er voor een lichaam dat
taken tot zich neemt en probeert op nieuwe gebie
den actief te worden geen duidelijk perspectief
meer is en het niet meer duidelijk is waar dat li
chaam moet worden geplaatst, sluipt er een groot
stuk onzekerheid binnen, hetgeen bij een heleboel
gemeenten en bij het stadsgewest zelf is gebeurd.
Ik geloof dat die ontwikkeling op zichzelf niet
meer dan logisch is als een afgeleide van de on
zekerheid op rijksniveau op dit punt.
Een tweede verhaal dat met betrekking tot het
stadsgewest in ieder geval naar voren moet komen
betreft het feit dat de taken van het stadsgewest,
de bevoegdheden en de bestuursstructuur niet op
elkaar zijn afgestemd. De bestuursstructuur is
feitelijk die van een erg uitgedijde gemeenschap
pelijke regeling. De bevoegdheden zijn zeer beperkt
en eigenlijk ook niet veel meer dan die van een
beperkte gemeenschappelijke regeling, maar het ta
kenpakket daarentegen leek iedere keer weer te
groeien boven dat van een normale gemeenschappe
lijke regeling. Het stadsgewest pretendeert min of
meer een rol te kunnen spelen bij de coördinatie
en de planning van erg moeilijke beleidsonderdelen
zoals de ruimtelijke ordening, de economische ont
wikkeling etcetera overigens hebben wij toen
wij met het stadsgewest begonnen met ons allen die
taak wel aan het stadsgewest toegedacht maar
het is gebleken dat het nauwelijks mogelijk is
binnen het stadsgewest daaromtrent tot een eens
luidende mening te komen. Als er sprake is van te
gengestelde meningen bij de diverse gemeenten
worden die meningen gehandhaafd en meerderheidsme
ningen binnen het stadsgewest hebben betrekkelijk
weinig betekenis. Het stadsgewest is daardoor een
wat vrijblijvende praatgroep die met een vrijblij
vende mening komt. Het is natuurlijk mogelijk dat
de provincie met die mening rekening houdt, maar
