952
19 MEI 1981
bij het ondernemerschap en bij het vrije werken
dat men iets kan overhouden, als "potje" voor tij
den waarin het wat minder goed gaat. Als je op dit
soort dingen gaat beknibbelen ben je helemaal op
de verkeerde toer. Wij zijn het dan ook zelfs met
deze gewijzigde verordening niet eens.
De heer HENDRIKSENHet is eigenlijk symbo
lisch voor de hele welzijnsplanning dat de raad
vanavond bijzonder weinig tijd heeft om deze ui
terst belangrijke kwestie te bespreken. Toen in
1973 de knelpuntennota werd opgesteld de start
van de decentralisatie van het welzijnsbeleid
was één van de uitgangspunten dat de gemeenteraad
het politieke forum bij uitstek zou zijn om beslis
singen te nemen, politieke keuzen af te wegen, in
discussie te gaan en in gezamenlijk overleg vast
te stellen wat er op welzijnsgebied wel en niet
zou moeten gebeuren. In de literatuur die de afge
lopen maanden en jaren aangaande de welzijnsplan
ning over ons is uitgestort kom je steeds vaker
woorden tegen als "ontheemding""vervreemding" en
"depolitisering". De afstand tussen de wenselijk
heid die in notas tot uitdrukking wordt gebracht
en de werkelijkheid van de planning blijkt ontzet
tend groot te zijn en blijkt het hele proces lang
zaam maar zeker te frustreren. Dit zou eigenlijk
een heel belangrijk discussiepunt voor deze raad
moeten zijn. De raad en het college zouden moeten
proberen die ontwikkeling te voorkomen, want er
staan grote dingen op het spel. De knelpuntennota
van 1973 heeft aangegeven dat er een grotere sa
menhang in het beleid zou moeten komendat demo
cratisering en politisering op plaatselijk niveau
zouden moeten worden uitgevoerd, dat de problema
tiek rond het personeelsbeleid duidelijker zou
moeten worden aangepakt en dat bij dit alles ook
de problematiek van de financiering en de accommo-
datieproblematiek een rol spelen. We zijn allemaal
met de rijksbijdrageregeling en welzijnsplanning
bezig en het gaat hier om onderwerpen die een
