1204
6 SEPTEMBER 1982
niet wordt opgelegd. Ook het besluit inzake de
isolatiemaatregelen dat wij vandaag hopelijk zul
len nemen, heeft betrekking op het gehele complex.
Ik zie dan ook niet in,dat teruggave van de huur
verhoging beperkt zou moeten blijven.tot zes men
sen die de procedure helemaal hebben afgewerkt.
De mensen in de wijk begrijpen daar ook niets van.
De gang van zaken wordt als ontzettend onredelijk
ervaren. Er zijn altijd in een complex oudere
mensen die niet goed weten hoe of wat en er zijn
er die in het geheel geen vertrouwen meer hebben
in dergelijke procedures en die daarom niet in be
roep gaan. Bovendien is mij nadrukkelijk verzekerd
dat de mensen ervan zijn uitgegaan dat, als er
maar enige mensen zouden winnen, de teruggave van
de huurverhoging vanzelfsprekend voor het gehele
complex zou gelden; iedereen zit immers met de
zelfde klachten. Ik wijs er nog eens op dat de
"bevriezing" van de huur duidelijk op het gehele
complex betrekking heeft. In het voorstel wordt de
verantwoordelijkheid afgeschoven op de minister,
die zich niet met algehele huurrestitutie kan ver
enigen. Ik vind dit een kwalijke houding van het
college. Het is de vraag hoeveel druk er op de
minister is uitgeoefend en of hij wel precies weet
waar het om gaat. Bovendien heeft de gemeente als
verhuurster zelf een eigen verantwoordelijkheid
tegenover haar huurders.
Ik heb aangaande het teruggeven van de huur
verhoging een motie voorbereid. Het is jammer dat
we de vraag of al dan niet tot restitutie moet
worden overgegaan, niet in de commissie hebben
kunnen bespreken. Onduidelijk is, welke financiële
consequenties de restitutie zou hebben; ik kan
daarover geen uitspraken doen. Het gaat mij nu om
het principiële standpunt dat de gemeente de mo
rele verplichting heeft om de huurverhoging vanaf
1979 ook aan de andere 70 bewoners van het complex
terug te geven.
Ook op het punt van de schadeclaim heb ik
een motie voorbereid. Deze motie sluit aan bij de
