26 JANUARI 1982
131
het gebied van afvalverwerking en milieuhygiëne
openheid en openbaarheid strikt noodzakelijk en zelfs
gewenst zijn. Wanneer namelijk omtrent dit soort
zaken iets verborgen wordt gehouden wekt dat wan
trouwen en onrust, een ontwikkeling die we poli
tiek gezien nooit mogen tolereren. Openheid is no
dig om te kunnen nagaan wat er met het afval gebeurt.
De wethouder heeft een wijziging voorgesteld
ten aanzien van de vierde overweging, waarin aan
vankelijk stond dat de inzameling en de verwerking
van afval een overheidstaak dienen te zijn. De in
dieners van de motie beseften bij het opnemen van
die overweging kennelijk niet hoe moeilijk het
vraagstuk inzake het goed en verantwoord verwerken
van afval is. Daarvoor zijn tientallen, zo niet
honderdtallen, technieken nodig waarvan een zeer
groot gedeelte eenvoudig niet door de overheid kan
worden uitgevoerd, al is het alleen al vanwege de
deskundige inzet die daarvoor nodig is. Om die re
den had onze fractie met de oorspronkelijke tekst
ook nogal wat moeite. De huidige tekst geeft aan
dat zeker op de verwerking optimale controle door
de overheid nodig is en ook wij zijn van mening dat
dit een absolute vereiste is, waarvan de wetgeving
ook uitgaat. De overheid is verantwoordelijk voor
een juiste verwerking en met name voor de controle
op die verwerking.
In de eerste overweging van de motie worden
relaties gelegd met de Bavel-Dorst-situatie en de
Uniser-affaire. Het was met name mevrouw Lambers-
Hacquebard, toen nog Kamerlid, die zich afvroeg
hoe het mogelijk was dat een dergelijk bedrijf
vijf jaar in productie kon blijven zonder dat de
overheid de gevaren had gesignaleerd. Mijns in
ziens gaat het met name daarom, en zal er een goe
de functionele scheiding moeten worden gemaakt
tussen uitvoering en controle, waarop ik al eens
eerder heb gewezen. Indien die scheiding er niet
is, worden de controle, de uitvoering en de wetge
ving op één hoop gegooid en die combinatie van
factoren zou geslotenheid in de hand werken. Dit
