1380
30 SEPTEMBER 1982
situatie geleid. Daarbij komt met name dat vind
ik heel pijnlijkdat in dit verband de woonwa
genbewoners nog steeds verreweg de zwakste groep
vormen. Het gemeentelijk apparaat kent de proce
dures, weet hoe alles verloopt en kan enige ver
traging accepteren in het vertrouwen dat men er
toch wel uit zal komen. De huisbewoners worden
met zeer veel nadruk op allerlei punten in de ge
legenheid gesteld om het besluitvormingsproces te
beïnvloeden, terwijl de mogelijkheden voor de
woonwagenbewoners om een redelijke woonlocatie te
verkrijgen eigenlijk erg gering zijn. Ik ben van
mening dat het politieke bestuur van deze stad in
deze situatie geroepen is om te proberen voor die
problematiek een oplossing te bieden, dit met
veel kracht en veel nadruk, waarbij vooral moet
worden getracht wegen te kiezen die optimaal
voor zover dat althans mogelijk is binnen het
systeem dat we kennenrecht doen aan met name
datgene wat de zwakste groep wil. Ik heb deze
zelfde gedachte uit alle betogen ook wel geproefd
maar bij de uitwerking ligt zoiets vaak veel moei
lijker
Wij kunnen ons niet ontveinzen dat zich een
tegenstelling van belangen voordoet wanneer wordt
gepraat over het creëren van een woonwagenlocatie
in een woonbuurt. Eén ding staat evenwel voor mij
heel duidelijk vast en dit komt ook voortdurend
naar voren in de discussies met mensen die in de
buurt van een tijdelijke locatie wonen, namelijk
dat het probleem veel geringer en in elk geval
anders is dan velen denken alvorens er iets is
gerealiseerd. Het beeld dat men zich veelal voor
ogen heeft gesteld zonder de feiten te kennen
in andere steden doet zich hetzelfde voorzou
veel meer aanleiding kunnen geven tot conflicten
of de vrees voor conflicten dan het feitelijke
beeld, zowel elders als in Breda. Ondanks de he
vige conflicten die soms lijken te ontstaan tus
sen groepen buurtbewoners en de woonwagenbewoners
heb ik er toch alle vertrouwen in dat wanneer de