191
11 FEBRUARI 1982
excuses daarvoor aan te bieden.
Ik meen evenwel dat er vanavond een veel
interessantere vraag naar voren is gekomen.
De heer GARRITSEN: Mag ik voor de duidelijk
heia.
De VOORZITTER: Dit was erg duidelijk.
De heer GARRITSEN: Op dit punt...
De VOORZITTER: Vindt u het goed dat ik
eerst mijn verhaal even afmaak?
De heer GARRITSEN: Na de schorsing, nadat u
had overlegd met de ambtenaren, hebt u dat punt
ook niet naar voren gebracht.
De VOORZITTER: Ik kom dadelijk in het beeld
wat vermoedelijk door u zeer op prijs wordt ge
steld.
De heer CRUL: U bent steeds in het beeld!
De VOORZITTER: Dat is een voorrecht dat me
niet elke dag overkomt, mijnheer Crul.
Ik kom nu bij het vijfde punt, waarmee ik
mijn verhaal wil beëindigen. Je kunt je afvragen
wat deze wethouder bezielde u was niet allen
daarbij aanwezig, maar er waren slechts zes of
zeven raadsleden en enkele ambtenaren toen
hij op de vraag van naar ik meen de heer Dek of
er verplichtingen waren aangegaan met "nee" ant
woordde. Ik probeer nu voor mijzelf het beeld
terug te draaien, zo eerlijk als mogelijk is.
U zult nu een wat emotioneel, enigszins mense
lijk gekleurd verhaal horen. Ik vraag daarvoor
noch respect noch begrip, maar ik wil het u al
leen zeggen. Zoals u weet hadden de voorzitter
en de ambtenaren zich vooral geprepareerd op het
punt inzake de tunnel onder de Biesdonkweg,
