432
20 APRIL 1982
van zaken. Je hoort wel eens iets, onder meer naar
aanleiding van vragen die je stelt. Zo bleek de
wethouder er al een aantal weken van op de hoogte
te zijn dat mensen van het ministerie hierheen
zouden komen om over deze zaak te praten. Op een
gegeven moment ging een persbericht de deur uit
waarin dingen over het college stonden, terwijl
het college van dat bezoek niet eens op de hoogte
was; pas een dag daarna nam men daarvan kennis.
Ik heb nu begrepen dat het meer ging om een per
soonlijk gesprek met de wethouder, en ik vraag me
daarom ook af of naar aanleiding daarvan nu een
gemeentelijk persbericht moest uitgaan. Dit zijn
allemaal dingen die een bepaalde sfeer scheppen.
Waarom wordt niet gewoon in openbaarheid uit de
doeken gedaan hoe alles precies in elkaar zit? Ik
vind dit echt een vreemde gang van zaken, met name
omdat, zoals ik al heb gezegd de wethouder heeft
dat ook niet weersprokenhet vooral de wethou
der was die veel druk uitoefende op het terug
draaien van het besluit van 2 augustus 1979, dit
op grond van een aantal argumenten. De wethouder
blijft in dezen een heel persoonlijk beleid voeren,
maar ik vind dat het college en ook de raad opti
maal dienen te worden geïnformeerd over de onder
zoeken die worden gepleegd en de informaties die
worden ontvangen. De informatieverstrekking moet
niet plaatsvinden aan de hand van vragen die wor
den gesteld naar aanleiding van bepaalde geruch
ten. Wanneer we vragen om verslagen van bepaalde
gesprekken die zijn gevoerd blijken die verslagen
weer niet beschikbaar te kunnen worden gesteld
De VOORZITTER: Ik moet u verzoeken u enigs
zins te beperken, mijnheer Garritsen; dat lijkt
mij een redelijk verzoek.
De heer GARRITSEN: Ik zal tot een afronding
komen. Met deze voorbeelden wil ik met name aan
geven dat het allemaal niet zo leuk is gegaan als
de wethouder het een beetje doet voorkomen. Ik heb
