18 MEI 1982
774
op het gebeuren buitengewoon moeilijk. In eerste
instantie hebben wij gedacht dat dit alleen aan
ons lag, aangezien wij in deze samenstelling pas
één begrotingsbehandeling hebben meegemaakt en dus
nog niet zo vaak met dit bijltje hebben gehakt. Ik
kom echter tot de conclusie dat je het kennelijk
toch niet kunt leren: bij grotere en meer ervaren
fracties dan de onze heb ik een zelfde gevoel van
onmacht bespeurd en ook daar heeft men er kenne
lijk moeite mee greep op het gebeuren te krijgen.
De vergelijking met een jury afrondend, kan ik nog
constateren dat men in beide situaties als goed
willende burger afhankelijk is van wat de specia
listen over het geheel te zeggen hebben.
Ik zei al dat wij hebben gepoogd greep op het
gebeuren te krijgen. Wij hebben getracht tot poli
tieke keuzen te komen, wat wel bijzonder moeilijk
is geweest. Het zoeken van aansluiting met begro
tingen om na te gaan welke effecten zouden kunnen
optreden, is een zware taak gebleken. Het gevaar
is groot dat wordt gegrepen naar incidenten en dat
die worden opgeblazenwaardoor men iets belang
rijk doet lijken terwijl in feite het vertrouwen
in ons democratisch stelsel wordt ondermijnd.
Wat nu te zeggen van de specialisten, in dit
geval het college, en hun verhaal? Blijkt uit het
preadvies en uit de gang van zaken dat zij van hun
kant duidelijk greep op het gebeuren hebben? Naar
onze mening is dat niet of niet in voldoende mate
het geval. Wij kunnen geen duidelijke heldere lijn
onderscheiden en de opbouw van het preadvies wordt
door een zekere onevenwichtigheid gekenmerkt. Hier
en daar zou je zelfs het woord "kretologie" kunnen
gebruiken. Ik denk aan de behandeling van elemen
ten als het Turfschip, de externe werkgelegenheid
en het aantal wethoudersVan een visie op de es
sentialia van de overheidstaken hebben wij onvol
doende een duidelijk beeld in het preadvies kunnen
krijgen.
Dit betekent dat naar onze mening college en
raad het proces niet beheersen. Wij nodigen het
