21 JANUARI 1982
91
Wij zullen akkoord gaan met de voorgestelde
financiële verdeling waarin "mitsen" zijn inge
bouwd. Een inhoudelijke discussie over plan en
programma laten we nu achterwege
De heer VAN ASSELDONK: Bij de voorbereiding
van deze discussie zijn mijn gedachten even uit
gegaan naar een bekend Nederlands conférencier,
namelijk Wim Kan, en in het bijzonder naar zijn
oudejaarsavondconférence 1973. Men zal zich vast
en zeker de snikkende vrouw en de troostende
mannestem herinneren. In gedachten ben ik naar de
deur van de collegekamer gegaan; ik hoorde daar
een snikkende vrouw en een burgervader die zei
"Kom nou, Luce, kom nou!" Nog een keer hoorde
ik in mijn gedachten de snikkende vrouw en weer
die stem van die burgervader: "Luce, het komt
allemaal wel goed. Je kunt toch nieuwe bakken!"
Toen kwam mevrouw Paulussen ze sprak toch wel
een beetje met een Brabants accent en die zei:
"Ik heb geen blom meer." Het schijnt toch en
dat heb ik begrepen uit de stukken en met name
Uit de commissievergadering - geen ramp te zijn
om nieuwe te bakken. Dit betekent dat wij hebben
begrepen dat ook het college meent dat er ten
aanzien van deze problematiek een andere weg
dient te worden ingeslagen. Het geheel zal in de
toekomst voor een ieder een lichtverteerbaar
luchtig produkt dienen te worden.
Het zag er allemaal zo mooi uit toen politi
ci van alle rangen en standen kond deden van de
intenties die schuil gingen achter de decentrali
satiegedachte. Ja, ja, men wist het wel: er waren
nog enkele hobbels te nemen, denk eraan, de be
sluitvorming zou uiteindelijk daar komen waar zij
dient te zijn, zo dicht mogelijk bij de bevolking,
de potentiële cliënt. Laten we wel wezen: voor
een aantal zaken gebeurde dat reedsGemeenten
hebben daarin al lang een belangrijke taak en
ook in Breda is zo toch al het een en ander tot
stand gekomenin samenwerking met de bevolking