18 AUGUSTUS 1983
1399
steeds bestaat en met aan zekerheid grenzende
waarschijnlijkheid zelfs nog zal toenemen. Mijns
inziens is dit ook voor u, samen met uw verhui
zing uit Breda die zal u ook het nodige doen
het hoofdargument geweest. In uw functie maakt u
reizen door het hele land en daarnaast was u dus
nog raadslid en bovendien zelfs fractievoorzitter,
hetgeen een extra belasting en een extra verant
woordelijkheid betekent. Ik kan mij voorstellen
dat u een en ander niet meer kon combineren en
daarom is het ook heel goed om op een gegeven mo
ment een keus te maken.
Wanneer Bredanaars uit deze stad weggaan heb
ben zij het daar moeilijk mee en ik geloof ook
dat dat terecht is, want de stad zorgt voor een
geweldige binding en degenen die hier wonen en
leven appreciëren dat in het algemeen ook. Het is
vrijwel zeker dat u, mijnheer Ten Wolde, naar
Haarlem zult gaan verhuizen. Ik kan u zeggen dat
Haarlem een aardige en nette stad is, zij het
niet van het niveau van deze stad, maar ik vermoed
dat u zich ook daar wel zult bevinden. U kunt er
van overtuigd zijn dat u in deze raad en ook in
deze stad veel vrienden zult achterlaten, die u
ook dankbaar zijn voor wat u hebt gedaan. Het is
zeer de moeite waard dit te memoreren. Ook ik dank
u voor alles wat u hebt gedaan.
De heer Van Duijl zal als nestor van de raad
eveneens iets zeggen.
De heer VAN DUIJL: Bij uw afscheid, mijnheer
Ten Wolde, mag ik namens de raad enige woorden
tot u richten, waarvan de ondertoon is dat uw
vertrek als een verlies wordt gevoeld. U hebt
wij zagen dat ook al aankomenom zeer begrij
pelijke en persoonlijke redenen te kennen gegeven
dat u niet alleen uw werk als raadslid en frac
tievoorzitter zult beëindigen, maar dat u zelfs
Breda zult verlaten. Men zegt wel eens: afscheid
nemen is een beetje doodgaan. In dat gezegde zit
ook een kern van waarheid, want je sluit dat een
