18 AUGUSTUS 1983
1403
met hem gesproken.
Een paar jaar geleden ontstond nogal wat op
hef over de inrichting van een etalage van het ge
meentelijk voorlichtingscentrum, die over lesbi-
ische vrouwen ging. Ik werd op een zaterdagnacht om
half 5 nog lastig gevallen in verband met de vra
gen die daarover waren gesteld. Toch behoort ook
dit tot de mooie dingen die je kunt beleven!
Het is mij verder opgevallen dat ongelooflijk
weinig mensen precies weten hoe de besluitvorming
in het kader van het gemeentebestuur en het be
stuur van een stad precies in elkaar zitten. Ook
in mijn vriendenkring verbaast mij vaak hoe gemak
kelijk en eenvoudig men daarover denkt. Ik be
schouw dit als een winstpunt dat ik een aantal ja
ren in dit bestuur mocht werken.
Ik heb in mijn fractie nimmer persoonlijke
conflicten meegemaakt, wat het werk ontspannend
heeft gemaakt. Verder heb ik binnen de raad het
open contact dat we in de wandelgangen hadden als
zeer plezierig ervaren.
Vervolgens ben ik persoonlijk wat allergisch
voor lange debatten over feiten die al zijn ge
schied en niet meer kunnen worden veranderd, zoals
dat ook vanavond nog heeft plaatsgevonden. Einde
loze debatten over niets vind ik een heel erger
lijk verschijnsel en ik heb persoonlijk ook de in
druk dat die de laatste negen jaar zeer sterk in
aantal zijn toegenomen. Men moet en zal kennelijk
zijn gelijk zoeken. Ik vind dit niet verstandig en
het heeft met politiek ook weinig van doen, want
daarbij gaat het om heel andere vraagstukken.
Je hoort in de wandelgangen wel eens zeggen
dat er tegenwoordig in de raad veel minder wordt
gelachen dan vroeger. Met zo'n opmerking zit je
toch wel een beetje, aangezien je als raadslid
daarvoor mede-verantwoordelijk bent. Tevens is het
de vraag hoe je zoiets kunt oplossen, want lachen
kun je moeilijk alleen doen; dan moet je minstens
met je tweeën zijn, ook als het om binnenpretjes
gaat. Ik heb op sommige momenten de indruk dat we
