10 NOVEMBER 1983
1841
personeel, maar ook-voor het toekomstige personeel.
Het argument dat de betrokkene duidelijkheid
krijgt aangezien hem of haar meteen wordt meege
deeld dat het om een tijdelijke arbeidsplaats gaat
maakt natuurlijk niets goed. Een arbeidsplaats in
een tijdelijk dienstverband betekent gewoon, een
stuk onzekerheid. Dit argument suggereert tevens
een beetje dat aan de betrokkene de keuze zou zijn
om de baan af te wijzen, maar dat is natuurlijk
niet juist. Het feit dat er nog steeds een solli
citatieplicht bestaat, gekoppeld aan het steeds
soepeler wordende begrip passende arbeid, maakt
dat de mensen in feite geen keuze hebben. Een
voorbeeld hiervan is dat een melding van een vaca
ture van de zijde van het arbeidsbureau werklozen
verplicht daarnaar te solliciteren.
Een ander punt is dat juist voor de groepen
waarover het nu gaat, ten aanzien waarvan we met
aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid kunnen
stellen dat zij over enkele jaren werkloos zullen
zijn, de uitkeringsregeling in geval van werkloos
heid slechter is dan die voor de ambtenaren in
vast dienstverband.
In feite past deze maatregel precies in het
rijtje van verschijnselen die aangeven dat de
rechtspositie van de werkgever duidelijk wordt
versterkt ten opzichte van de rechtspositie van de
werknemer. Ik wil daarvan de volgende noemen:
- de toenemende vraag naar vrijwilligerswerk;
- de soepeler ontslagregeling waarnaar constant
wordt gevraagd
- de mogelijkheid van stageplaatsen binnen commer
ciële instellingen;
- een duidelijke aanpassing van het begrip passen
de arbeid
Dit zijn allemaal dingen die de mensen die op dit
moment werkloos zijn duidelijk frustreren en die
ervoor zorgen dat wanneer zij op een gegeven mo
ment werk vinden hun positie duidelijk minder
sterk is dan die van de mensen die nu wel werk
hebbenAls argument wordt genoemd dat in het
