24 NOVEMBER 1983
1887
's morgens vroeg -zwemmen, trimmen in het bos en
veel fietsen ertoe hebben bijgedragen u in con
ditie te houden. Die conditie hadden u en uw vrouw
ook wel nodig: in Breda kon alles en gebeurde al
les. In de raad werden zwaar geladen politieke
conflicten uitgevochten en zelfs werd uw integri
teit wel eens in twijfel getrokken. Al deze stor
men zijn over uw hoofd heen gegaan. Anderen zijn
door de storm geveld, u bleef overeind. De demo
cratie heeft onder uw leiding de volle maat gekre
gen, zelfs wel eens meer dat dat. Daardoor hebt u
van Breda een enorm krediet gekregen, een krediet
dat u ook ten volle hebt verdiend. Dit was dan de
derde "poot" onder uw beleid: genegenheid.
Het is, mevrouw en mijnheer Merkx, alleszins
te begrijpen dat het voor de raad moeilijk is, af
scheid van u te nemen. Velen zullen u mèt mij op
uw afscheidstournee door de stad zijn gevolgd, en
het mooiste komt nog! Deze raadsvergadering, waar
in de raad officieel afscheid neemt van zijn voor
zitter, is het begin van een driedaagse manifesta
tie, waarbij u en uw echtegenote uitgeleide wordt
gedaan naar en naar onze overtuiging zeer verdien
de rust. Om met uw eigen woorden te spreken: het
is mooi geweest. Dat u van deze rust wilt gaan ge
nieten binnen de stad waar zeventien jaar lang uw
arbeidsterrein lag, bewijst eens te meer hoe zeer
u beiden aan deze stad verknocht bent. Mag ik u
beiden namens de gehele raad deze welverdiende
rust van harte toewensen?
Nu zou deze raad geen Bredase raad zijn als
hij u met lege handen liet vertrekken. Alle raads
leden, geen enkele uitgezonderd, hebben een flink
bedrag beschikbaar gesteld om u een blijvend ge
schenk te kunnen aanbieden. Het geschenk dat ik u
namens de raad mag geven heeft wel wat hoofdbre
kers gekost! De eerste keus die wij deden, bleek
al gauw niet meer te realiseren. Na enig overleg
met enkele van uw naaste medewerkers werd een gran
dioos idee geopperd. Overigens was het tot de vo
rige week nog niet duidelijk of het allemaal zou
