192
17 FEBRUARI 1983
Wethouder SANDBERG: Vanuit die stringente
voorwaarde hebben we te werken en dat is een pro
blematische zaak. Men heeft wellicht al gemerkt
dat dit één van zijn eerste uitvloeisels heeft
bij het project Haagpoort: we zijn met man en
macht aan het werk om daarvoor een oplossing te
vinden. Inmiddels hebben we bij het g.a.b. 18 for
matieplaatsen veilig gesteld. In dat verband sluit
ik niet uit dat ook mensen met een leeftijd van
minder dan 23 jaar die een hogere beroepsopleiding
hebben, in de projectleiding meedraaien. Daar
staat echter tegenover dat we niet meer kunnen re
kenen op een kans dat via een bedrag van 1 mil
joen voor de gehele provincie één of twee plaatsen
voor ons gewestelijk arbeidsbureau worden gecre-
eerd ten behoeve van mensen boven de 23 jaar. Wij
hebben alleen maar goede hoop dat bij de eerst
volgende wijziging in WVM-verband wellicht al
in maart op dit punt een verandering tot stand
zal komen, zodat de armslag iets ruimer wordt.
Tot slot van mijn beantwoording ga ik in op
de financiële dekking en het amendement. Ik zit
wat dat betreft enigszins moeilijk. Ik moet toe
geven dat formeel gezien de penningmeesters in
dit gezelschap correct handelen en gelijk hebben.
Als je het helemaal "volgens de letter van de wet"
gaat bekijken, zou je moeten zeggen: er is des
tijds een claim gehonoreerd die tot doel had een
bijdrage te leveren tot verlichting van de exploi
tatietekorten bij gemeenschapshuizen, maar nu wil
men er iets anders mee doen. Je komt dan tot de
conclusie dat het geclaimde geld had moeten wor
den ingeleverd. Dit is een redenering die de wet
houder van financiën eertijds in het college
overeind heeft gehouden. Er is geen speld tussen
te krijgen, maar ik meen dat alle overige toen
aanwezige leden van het college de vraag "wat wil
den we nu met dat geld?" ruimer hebben geïnterpre
teerd. In principe gaat het erom exploitatietekor
ten van gemeenschapshuizen via een bijdrage van
de overheid zo goed mogelijk te behappen, maar
