2013
12 DECEMBER 1983
algemene beschouwingen bij de begroting 1983 is
door ons reeds aangegeven dat een herbezinning op
het "arbeidsethos" hard nodig was. De situatie is
er sindsdien niet op vooruitgegaan, integendeel!
Uitkeringstrekkers en met hen gelijk de ambtenaren
worden, onder andere door een uitspraak van de
voorman van één van de regeringsfracties, als
niet-productieven tot tweederangs burgers gedegra
deerd. Zijn zo de harde economische wetten? Onzin,
een maatschappij is geen aaneenschakeling van eco
nomische wetmatigheden, maar een samenleving van
burgers met ook haar sociale rechten en plichten.
En juist nu wordt er aan de sociale poten van de
maatschappij gezaagd, ook wat betreft de welzijns-
elementen die juist nu de economische pijn moeten
verzachten. Op plaatselijk niveau worden we gecon
fronteerd met de desastreuze gevolgen van een der
gelijk beleid. Het klakkeloos overnemen of door
sluizen van de landelijke bezuinigingen zal her
overwogen moeten worden, maar het zal dan grote
inspanningen op gemeenteniveau vergen, zeker gelet
op de beschikbare financiële middelen, om deze ge
volgen te beperken. Ook bij de reorganisatie zal
de relatie werken-niet werken zorgvuldig moeten
worden betrokken.
Een belangrijk maatschappelijk aspect, dat
mede door de economische recessie naar de achter
grond wordt gedrongen, is het emancipatiebeleid.
We vinden het geen goede zaak dat de behandeling
van dit beleid over de begrotingsbehandeling is
heengetild. Integrale afweging van dit beleid is
op deze wijze volstrekt onmogelijk. Toch willen we
er hier reeds kort op ingaan.
Emancipatiebeleid als facetbeleid is een uit
stekend uitgangspunt. Hoewel 1984 een overgangs
jaar is, zal nu al duidelijk gemaakt moeten worden
welke uitgangspunten het college bij het gemeente
lijk emancipatiebeleid hanteert. Bij het voorstel
tot verdeling voor 1984 is daarin geen inzicht te
krijgen. Het is op zich een goede zaak emancipa^
tiegelden beschikbaar te stellen voor activiteiten
