2099
14 DECEMBER 1983
je je werk verliest, maatschappelijke veranderin
gen, demotivatie bij het voortdurend moeten sol
liciteren zonder succes, herscholing, bijscholing
enzovoort. Om aan al die problemen zo goed moge
lijk het hoofd te bieden hebben we een redelijke
lappendeken aan elkaar gebreid. Enkele woordvoer
ders de heren Taks en De Bruijn hebben het
woord "lappendeken" in de mond genomen. Enerzijds
denk ik dat het eigenlijk wel valt te verdedigen:
er is geen uniforme oplossing te geven voor alle
problemen die zich ter zake van de werkgelegenheid
voordoen en ik denk ook dat het noodzakelijk is en
blijft, in te spelen op al die instrumenten die de
rijksoverheid ons aanbiedt. Wij kunnen het ons
niet permitteren een aantal dingen naast ons te
laten liggen. Anderzijds en dat geldt zeker
voor de wat minder ingewijden ben ik het er
volstrekt mee eens dat er een nagenoeg niet meer
overzienbare hoeveelheid instanties is die zich
allemaal wel ergens mee bezighouden. Ik zie als
oplossing daarvoor op dit moment twee lijnen. In
de eerste plaats de ambtelijke reorganisatie, in
navolging van de politieke: de dienst werken. Ik
verwijs wat dit betreft naar de opmerkingen van
collega Van Dun: ik denk dat we vanmorgen een be
langrijke mijlpaal hebben geslagen. In de tweede
plaats lijkt het mij goed dat we voor betrokkenen,
die uiteindelijk diensten geleverd moeten krijgen,
een eenduidig loket maken. Aan de aanbodzijde, ten
opzichte van het bedrijfsleven, streven we er al
lange tijd naar de functie economische zaken met
in het verlengstuk de Br.I.M. en het J.O.C. een
loketfunctie te laten vervullen, een doorverwijs
functie en een loodsfunctie met betrekking tot al
le verschillende belemmeringen, mogelijkheden en
onmogelijkheden. Aan de aanbodzijde, ten opzichte
van de arbeidsmarkt, zijn we voornemens precies
hetzelfde te doen, met 't Gist". Het krijgt
uiteraard nog gestalte, we hebben het met goede
voornemens opgezet, maar in de praktijk moet er
nog verder vorm aan worden gegeven. Tot de
