21 JANUARI 1985
131
van de tijd meestal overgaande in accelerando. De klanksterkte
was, mede door het steeds goed verzorgen van de mechaniek, for
te, waarbij het mij opviel dat nagenoeg een ieder fortissimo be
gon. Je merkt dan ook dat de raad goed ingespeeld is want Vibra
to was er niet meer bij. Mevrouw Van Rooij kwam op mij over als
risoluto en amabile. De heer Taks in aanvang scherzando, scheen
te groeien naar het brillante maar bracht voorlopig als eerste
de Unfollendete van deze avond ten gehore. Velen zouden daarna
zijn lot volgen. De heer Martens, we hadden van hem niet anders
verwacht, was sostenuto en con fuoco. De heer Hendricks, en dat
zal U niet verbazen, giocoso, terwijl mevrouw Paulussen, de
heer Simons en de heer Scharff marcato begonnen, om calando te
eindigen. Wat het tempo betreft - en ik kijk in Uw richting -
dat was presto. Maar ook ik luister anders, alhoewel ik U kan
aanraden - en de raad ook - het zo ook eens te proberen. En zo
anders luisterend, dan hoor ik bij velen zorg over de kwaliteit
van het bestuur en zorg over de kwaliteit van het bestaan. En
die laatste zorg wordt dan - en misschien is dat ook niet zo on
logisch - ook hier weer vertaald in materiële zin. Een voor
beeldje. Het optimaal benutten van de positieve waarden in de
sportbeoefening ter mede oplossing van maatschappelijke proble
men was twee a drie jaar geleden volkomen fout. Men vroeg werk
en alles wat het leed van het niet-werken zou dienen te verlich
ten, kreeg het etiket op van lapmiddel. Nu vraagt men om onder
steuning vrijwilligers, sport overdag en extra financiële midde
len om die maatschappelijke waarden van de sport gestalte te
geven. Deze positieve waarden heeft de cultuur al door de jaren
heen bewezen, maar sommigen houden zich er nog verre van. Voor
anderen in deze maatschappij hangt het er maar een beetje bij.
Mijnheer Scharff ging bijna zover om het gemeentelijk museum in
te ruilen voor een nieuw en dan wel grootschalig popcentrum. Ik
weet ook dat het in zijn benadering van de gemeentelijke finan
ciën niet per sé hoefde, maar toch meen ik namens het college
deze geluiden de kop in te moeten drukken. Cultuur is en wordt
namelijk in het algemeen niet overbedeeld, ook niet in goede
tijden. Daarbij ben je dan geneigd te denken aan het spreek
woord "wat men spaart uit de mond, krijgt dikwijls kat of
hond". En pikt die cultuur een graantje mee, dan zijn we ook
vaak geneigd om te denken "droesem is nog goede wijn als een
lieve hand hem schenkt". Ons inziens is er alle reden om ook nu
nog steeds voor cultuur in de bres te springen en er ook steeds
weer een lans voor te breken. Hierbij wil ik niet zeggen dat we
niet critisch zouden moeten zijn of dat we het onderste uit de
kan zouden moeten willen. Maar wel steeds weer opnieuw begrip
te vragen voor de betekenis van cultuur een meerwaarde in de
samenleving of zo men wil van uitermate grote invloed op de kwa
liteit van ons bestaan. Experimentele besluiten nemen, zoals de
heer Scharff in de algemene beschouwingen meedeelde, verband
houdend met sluiting of afstoten, houden risico's in, die zich
in de toekomst niet via een p.m. post op de begroting laten ver
talen. Terwijl Uw raad vergadert over de begroting 1985, geven
grote groepen in deze stad gestalte aan een geaccentueerd cul
tuurbeleid, zoals wij dat met enkele zinnen hebben verwoord in
het programakkoord. In de stadsschouwburg, speelt het Brabants
