14 FEBRUARI 1985
286
want Hans kwam al snel tot de conclusie dat dit niet te combine
ren was met het vele werk wat het wethouderschap opeiste. Daar
bij was hij tevens loco-burgemeester, dus hij moest, indien
noodzakelijk, de burgemeester kunnen vervangen, wat hij ook
voortreffelijk deed in het burgemeesterloze tijdperk dat achter
ons ligt. In de zeer beperkte opsomming van belangrijke zaken
die tijdens de periode Van Dun tot stand kwamen, en die ook het
gezicht van Breda zijn huidige aanzien geeft, mag ik de herhuis
vesting van de secretarie en enige diensten noemen. Ik heb het
dan over de CatharinastraatDe verbouwing en restauratie van
de prachtige panden aldaar maakten de uitgaven hiervoor alles
zins verantwoord. Een woord van lof is hier zeker op zijn
plaats. Hans van Dun, ik ben zeker niet volledig geweest maar
zoals ik al eerder vermeld; de periode Van Dun heeft in Breda
zijn sporen achter gelaten en wij mogen niet onvermeld laten
dat Hans van Dun ook een omstreden man is geweest. Hij overleef
de nogal wat, wat in de pers "affaires" worden genoemd. Hij
kreeg vaak sterke oppositie maar Hans van Dun is een man die
zich in de strijd voelt als een vis in het water. Kwaliteit in
de oppositie erkende hij en bouwde dat in. Hij oogste bij zijn
tegenstanders niet alleen kritiek maar ook respect voor zijn op
treden. De onderscheiding bij de gelegenheid van zijn 12 1/2-
jarig wethouderschap was dan ook ten volle verdiend. Toch bleek
Hans zo zoetjes aan wel wat uitgekeken op de zolang beheerde
portefeuille openbare werken en volkshuisvesting want bij het
aantreden van de nieuwe raad in 1982 nam hij de leiding in han
den van de portefeuille middelen en milieu. Als U nu gedacht
had "hij zal wel wat rustiger aan gaan doen", dan blijkt dat
het tegendeel waar is. Achter de twee woordjes "middelen" en
"milieu" schuilt een wereld van problemen. De economische reces
sie slaat toe en gaat ook aan Breda niet voorbij. Vandaar dan
ook dat als ik zeg "Hans-hugweet iedereen in Breda waar
we het over hebben. Hij zette dan ook heel het gemeentelijk ap
paraat op zijn kop, alle broekzakken werden leeggeschud. Breda
moest zijn eigen broek ophouden. Zo kwam h.u.g.-I, gevolgd door
h.u.g.-II en of h.u.g.-III zal komen weten we niet, maar Hans
zal dat niet meer meemaken. Dat deze operatie dan ook nog moest
gebeuren binnen een sluitende begroting maakte de zaak niet een
voudiger en de raad heeft hierin zeker zijn rol gespeeld. Diver
se informatieve raadsvergaderingen waren er voor nodig. Ik na
der het einde van mijn afscheidswoord maar ik wil niet eindigen
zonder nog te vermelden dat Hans ook nog de hele secretarie
overhoop heeft gehaald en een reorganisatie van deze dienst op
route heeft gezet. Hans, al je activiteiten die je gedurende
een lange reeks van jaren in Breda hebt verricht, zijn je zeker
niet door iedereen in dank afgenomen. Wij zijn er echter ook
van overtuigd dat je al dit werk hebt verzet met de gedachte
onze mooie stad te dienen. Een stad waar je veel van houdt en
die je nu zal moeten verlaten en die je denk ik ook zult mis
sen. In Breda heb je je strijd gestreden en dat is je niet in
je kouwe kleren gaan zitten; je koppie is dan ook wat grijzer
geworden. Ik vond het een eer dit afscheidswoord te mogen uit
spreken. Ik zag je komen en ik zie je nu ook gaan. De Bredase
raad zou echter de Bredase raad niet zijn als ze jou zomaar met
