25 FEBRUARI 1985
303
zijn wel een beetje bang voor de problemen die de WVC-gelden W
zouden kunnen geven omdat die namelijk niet tot 1 januari 198 9 V
worden uitbetaald maar slechts tot half 1988. Wat zou dat kunnen z
gaan betekenen voor de voortgang? Is daar al enige duidelijkheid b
over? o
h
Mevrouw VAN BEUSEKOM-NIX h
De voorgangers zijn direct positief begonnen door te zeggen dat d
dit project goed zal gaan draaien. Wij zijn eigenlijk van mening o
dat het heel fijn is dat er gestart kan gaan worden met dit pro- r
ject, maar dat het toch sterk benadrukt zal moeten worden, dat v
het een soort testcase is. Er zijn nog niet zoveel projecten. v
Het werkt nog niet overal. Ik lees dan in alle rijksnota's, ge- w
meentelijke nota's, provinciale nota's, je kunt zo gek niet kij- b
ken, over de integrale toepassing. Bij de toepassing van de vier t
W's, te weten: wonen, werken, weten en welzijn wordt gepleit v
voor een strenge coördinatie, het afstemmen op elkaar, integra- s
tie en ga zo door. Wanneer ik echter kijk naar het geheel, dan d
bekruipt toch wel de vrees dat men zegt: "Zal de coördinatie toe- e
reikend zijn?" Zijn er genoeg waarnemers en zijn er ook genoeg b
waarnemers vanuit de departementen? Dat zeg ik omdat er nogal h
eens wat mankeert aan de gedachtenuitwisseling van plaatselijke s
ambtenaren van plaatselijke besturen naar het rijk toe. Als ik c
dan kijk naar welke bedragen gemoeid zijn met de financiën van t
het rijk, dan denk ik dat nauwkeurige afstemming op zijn plaats d
zal zijn. Er wordt enthousiast begonnen en het zou heel erg spij- n
tig zijn wanneer zo iets door een slechte aanpak verkeerd af- d
loopt. Met slecht wil ik niet zeggen, plaatselijk slecht maar d
wel slecht in het coördinerende vlak naar het rijk toe. Stel t
nou, dat iets niet binnen de vier jaar kan worden gerealiseerd d
en dat het rijk dan zegt: "We hebben wat jaarverslagen en we 1
krijgen jaarlijks werkplannen maar we zijn zo slecht op de hoog- g
te van wat daar werkelijk gebeurt." Dat zeg ik omdat iedereen oi
aanwezig is geweest bij de middag in de Molukse wijk, toen het k
grote onderhoud voltooid was. Dan zie je toch alle ambtenaren op- n
bloeien en met groot begrip kijken van: "Is dat nou wat wij be- n
doelen en is dat nou wat er gebeurt?" Ik wil pleiten, hoe goed h
de bezetting van werkgelegenheid ook is, voor het inschakelen i
van het G.A.B. Maar als je dan weer ziet hoe groot de afstand is w
van een plaatselijk G.A.B. naar het rijk, dan zou ik er toch i
sterk op aan willen dringen dat contact met het rijk zo strikt x<
en zo streng mogelijk te houden. Want jaarverslagen op afstand g<
en praktische problemen die zich voordoen, als die niet direct m
doorkomen, zijn "de dood in de pot." Daar zou ik uiterst voor- z
zichtig mee willen zijn. Dit is een nieuwe aanpak. Er zijn nog ti
geen projecten die zo lopen. Ik denk dat we plaatselijk goed moe- d,
ten kijken naar wat er gebeurt en dat we goed moeten coördine- g,
ren. We moeten vooral met het rijk heel stevig contact houden en
we moeten ze met de neus drukken op wat hier in Breda gebeurt. m,
Je moet niet de kans lopen dat er gezegd wordt: "Ja, het is wel u
goed. We kregen ooit een verslag!" Houdt die band heel stringent b<
aan! e
k<
