17 APRIL 1985
373
naar de raad gegaan. We hebben het voorstel daarvoor ook moeten
wijzigen, omdat de toezegging van Brokx kwam op een moment dat
we het raadsvoorstel voor de f 750.000,al klaar hadden. Ik
denk dat dat bestuurlijk allemaal heel netjes is. Je probeert
om, tenaanzien van de provincie met name en ook tegenover Oos
terhout en het rijk, aan de ene kant te laten zien wat je opvat
ting is over de manier waarop het gegaan is in het verleden,
maar om aan de andere kant ook te tonen dat je met die provin
cie toch nog wil verder werken. Dan komt de heer Scharff die
deze hele gang van zaken, die ik helemaal niet zo abnormaal
vind, in termen gaat vangen als: om de tuin leiden, verplichtin
gen aangaan en al dat soort zaken. Ik denk dat dat niet het ge
val is. De raad heeft een motie aangenomen en die staat tot op
heden precies overeind. Wij komen alleen met een voorstel waar
bij we zeggen dat het om een aantal redenen waarschijnlijk ver
standig is om ten dele van die motie af te wijken. Dat is het
voorstel en daar zijn dus verder geen zaken van misleiding en
verplichtingen aan de orde.
De heer SCHARFF
Nu haalt U een aantal dingen door elkaar. Ten aanzien van het
"aangaan van verplichtingen" heb ik gezegd: die verplichtingen
zijn impliciet aangegaan in 1968. Daar praten we over, niet
over de motie van 1979. Laten we het aangaan van verplichtingen
in juridische dan wel morele zin maar even in het midden hou
den. Het "om de tuin leiden" komt aan de orde in 1979, wanneer
er gesteld wordt dat er geen verplichtingen meer zijn van de
zijde van het college. Tot tweemaal toe is dat gezegd. Vervol
gens heeft de raad de motie aangenomen en dan zeg ik: dat is om
de tuin leiden.
Wethouder WELSCHEN
Ik denk dat de heer Scharff het best beantwoord kan worden als
ik de heer Crul goed verstaan heb en hem citeer. Ik dacht dat
de heer Crul zei dat uit alle stukken bleek, dat er op zich
geen verplichtingen waren. Hij geeft daarmee aan, dat hij vindt
dat in 1979 de raad een terechte motie heeft gemaakt. Als je
dat uitgangspunt kiest, gaat mijn verhaal van zoeven precies
op. Dat wil op zich zeggen: wij zijn het niet verplicht, want
dan hadden wij natuurlijk de f 2.000.000,moeten betalen. Het
is niet zo dat wij gezegd hebben: de raad heeft gezegd dat het
niet zo is, wij zien geen verplichtingen. Er is echter een aan
tal overwegingen en zaken en die hebben we keurig netjes in een
notitie neergezet en ter visie gelegd. Je zou kunnen zeggen: er
is toch wat aan gelegen om te proberen om er niet op deze wijze
uit te komen. Wij doen U het voorstel om er via deze schikking,
dit compromis, uit te komen. Ik denk dat dat op zich helemaal
niet strijdig is met de motie. De motie was een bepaald vertrek
punt; we hebben daarop toch nog gepraat op verzoek van de pro
vincie. Wat dat betreft denken wij dat de provincie en wij een
redelijk compromis hebben en dat leggen we U voor. Het eerste
wat U officieel na 1979 doet, is nu beslissen of U het een beet
je anders doet dan U toen zichzelf had voorgenomen. Alle zaken
die er omheen zijn gelegd, zijn indianenverhalen, vind ik. Er
