18 APRIL 1985
432
goed inzicht te verschaffen. Dan het argument van de perfecte
overeenkomst. Hier kunnen we kort over zijn. De rechtbank heeft
alle onduidelijkheid weggenomen. Het standpunt van de gemeente
is volledig onderuit gehaald. Verder is het argument van geen
enkel belang omdat het college reeds toestemming had gegeven
voor doorverkoop; dat is namelijk de essentie van de zaak. Dan
het argument wie wie benaderd had. Ons inziens een volstrekt on
zinnig argument, totaal niet relevant is hoe het contact tussen
Brebo en Stok tot stand is gekomen. Dit argument geeft veel
meer aan hoe zwak het college opereerde. Uit het ambtelijk on
derzoek blijkt overigens dat het verhaal van de gemeente en de
woninbouwvereniging niet klopt; de architect had het contact ge
legd. Dan komen we bij de doorverkoop aan Wilma. Stok mocht
niet bouwen. Het moest en zou Wilma worden. Deze bood een be
drag waardoor Brebo voor 3 ton het schip in zou gaan. Alleszins
redelijk is dus dat Brebo hier niet mee akkoord wenste te
gaan. Men had immers een schriftelijke toestemming op zak dat
het doorverkocht mocht worden aan Stok met een aanzienlijk be
ter resultaat. De doorverkoop van Wilma mocht dus van de gemeen
te gepaard gaan met een verlies en zelfs met het gefaseerd bou
wen op het vrije sector-deel. De continuïteit van de woning
bouw, ook nu nog steeds het paradepaardje, werd ten gunste van
Wilma opgeheven. De verschrijvingen van de woningbouwvereniging
en Wilma bleven bij doorverkoop aan Wilma vermoedelijk onder
tafel. Is dat soms de ware reden waarom het college zo aange
drongen heeft op deze doorverkoop? Als we dan willen praten
over schadebeperkingen, dan hadden er op dat moment misschien
mogelijkheden gelegen. Niets wijst erop dat het college hier
oog voor had. De opstelling van het college was toen: laat Bre
bo, de woningbouwvereniging en Wilma het maar uitzoeken. De ver
antwoordelijkheid van de gemeente ten opzichte van de woning
bouwvereniging zou een andere oplossing rechtvaardigen. Een van
beoordelen hoe de vork in de steel zat en op grond van de juis
te analyse tot oplossing komen die de toen duidelijk wordende
risico's zouden beteugelen. Dan het punt van het gevraagde on
derzoek. De raad en commissie werden steeds op het laatste mo
ment ingelicht. Toen Wilma de bouw stillegde van het vrije
sector-deel werd eerst de commissie ingelicht. Van toen af is
alles wat met Brebo te maken had, vertrouwelijk geweest. Het
ging zelfs zo ver dat slechts commissieleden ingelicht werden
terwijl de rest van de raad niet geïnformeerd werd. De enige
manier waarop volgens de P.S.P. de raad greep op de zaak kon
krijgen was door het instellen van een onafhankelijk onder
zoek. We kennen de afloop: wethouder Van Dun dreigde met gevol
gen voor het college als dit voorstel alleen al in stemming zou
worden gebracht. Het C.D.A. deed er nog een schepje bovenop. In
een brief werd de P.v.d.A. gewaarschuwd niet met een voorstel
te komen voor een onderzoek omdat anders het college zou klap
pen. Argumenten waren niet nodig, wat overigens haast meer ge
woonte dan uitzondering is. Dan de rechtbank. De gemeente is op
alle fronten onderuitgehaald en veroordeeld tot betaling van de
schade. De raad deed niet meer dan een hoger beroep aantekenen
en vragen om een minnelijke schikking en ging vervolgens weer
