17 JANUARI 1985
80
A TD-vierde wereld
In onze algemene beschouwingen over de "Minima zonder Marge"
kunnen we aan de ATD-vierde wereld - de allerarmsten in Bre
da - niet voorbijgaan. Sinds 1983 is hier in de begrotingsbehan
deling door praktisch alle fracties over gesproken. Moties wer
den aangenomen. De grote welzijnsinstellingen zouden er bijzon
dere aandacht aan besteden, die tot uiting zou komen in de werk
plannen. Op 9 oktober 1984 werd tijdens een vergadering van de
commissie Welzijn I met vertegenwoordigers van het I.M.W. en
het club- en buurthuiswerk waarin de jaarverslagen besproken
werden, geconstateerd dat de beide instellingen er niet in ge
slaagd zijn de rol van A.T.D. voor de meest kansarmen over te
nemen
Maatschappelijke gevolgen
"Dat gevoel van steeds weer onmacht"
Toon Kloet, een verslaggever heeft in een artikel in De Stem
van 8 januari jl. de vinger op de zere plek gelegd. In een arti
kel onder de titel "dat gevoel van steeds weer onmacht" be
schrijft hij zijn ongenoegen met het huidige maatschappelijke
bestel. Hij gaat in op het proletarisch winkelen, dat enige we
ken geleden als een demonstratie in Breda heeft
plaatsgevonden. Toon Kloet eindigt zijn artikel als volgt: "Ik
ben geen fan van dat soort rellen (proletarisch winkelen)
helemaal niet, maar dat vlugge vermanende vingertje
- werkloos zijn;
- van een uitkering leven en voor "Jantje van Leiden" uitge
scholden te worden is diep vernederend;
- moeten rondkomen van een minimum inkomen, terwijl in de win
kels de welvaart nog uitgestald ligt leidt op den duur tot
onmacht, die niet te verwerken is. Dat moet toch exploderen.
Dat wisten wij toch! Toon Kloet slaat o.i. de spijker op de
kop. De "regeringspartijen" in Den Haag en in Breda zijn de
eerst verantwoordelijken, die voor deze onmacht, voor deze
onrust, moeten worden aangesproken. Door deze situatie wordt
de spreiding van macht, kennis, inkomen en arbeid geblokkeerd
en wordt de gevestigde orde versterkt. Het "ikke-ikke-ikke
tijdperk" wordt gepropageerd en gecultiveerd. Solidariteit is
voor de rechtse partijen een vloek. Een "tweeklassen" maat
schappij, met grote verschillen in inkomen en mogelijkheden
(nieuwe armoede) ontstaat hoe langer hoe meer. Mocht het uit
de hand lopen "dan slaan we er maar op" en "desnoods gebrui
ken we nog meer geweld". Ontsporingen welvaartscriminali-
teit), verslavingen en speciaal drugsverslaving zijn geen cri
minele, maar maatschappelijke problemen. Een puur justitiële
of wel politionele benadering is dan ook niet aanvaardbaar.
Vooral het drugsprobleem is immens. Naar gedurfde politieke en
medische oplossingen dient serieus gezocht te worden. Een harde
aanpak van degenen, die van deze verslaving rijk worden en mee
dogenloos opereren vinden wij noodzakelijk. De opkomst van de
centrumpartij is ook een signaal in dit verband. Onze fractie
blijft van mening, dat een grote meerderheid van de Nederlandse
bevolking ook in Breda, bereid is mee te werken aan een recht
