24 OKTOBER 1985
982
volgende jaren zijn er bijna 200 gemeenten geweest die dat heb
ben gedaan. In Breda is inmiddels al heel wat water door De
Mark gestroomd, en ik zou zeggen, gelukkig niet overstroomd,
voordat hier de eerste stap tot ontwikkelingssamenwerking werd
gezet. Het blijkt dan, dat verschillende stellingnamen onover
brugbaar lijken en niet te doorbreken zijn. Door de voorzitter
is er een poging gewaagd om dit te doorbreken. Het lijkt een
prima besluit maar soms heb je het gevoel dat de wereld op z'n
kop staat. In feite is de P.v.d.A. in het algemeen nogal rege
lend gezind met betrekking tot overheidsinvloed. Als je een par
ticulier initiatief ziet, dan is dat niet echt gemeentelijke
ontwikkelingssamenwerking. Op zo'n moment denk ik dat het
C.D.A. en de V.V.D. daar blij mee zijn, want in ieder geval de
V.V.D. wil niet echt dat de gemeente aan ontwikkelingssamenwer
king doet, althans hier in Breda.
De heer TAKS
Dat heeft mevrouw Pellis goed begrepen. We zijn echter wel be
reid loyaal mee te werken aan de gemaakte afspraken, maar dan
wel aan de afspraken die echt gemaakt zijn.
Mevrouw PELLIS
Misschien kunt U dan ook uitleggen waarom het niet mogelijk is
dat er een werkelijk beleid van de grond komt. Misschien kunt U
daar antwoord op geven. Het C.D.A. heeft geprotesteerd in de
commissie tegen particulier initiatief. Dat is een vreemde
zaak, vinden wij, omdat zeker C.DA-mensen
De heer DE ZWART
Ik weet niet waar mevrouw Pellis al haar kennis vandaan haait
maar het blijkt op z'n minst dat ze heel slecht geluisterd
heeft en dan druk ik het nog heel zacht uit.
Mevrouw PELLIS
De verslagen zijn erop na te lezen. Er is gezegd dat het jammer
is dat dit via het particulier initiatief moet gebeuren. Dat
heeft mevrouw Den Ouden gezegd. Dat standpunt begrijpen wij
niet zo goed. Geen vierjarig maar een tweejarig contract en
daarna moet de raad zich opnieuw uitspreken voor de komende
drie jaar. Dit biedt eigenlijk voor de stichting geen enkel per
spectief en men kan feitelijk nauwelijks aan het werk voor twee
jaar. Op landelijk niveau, en deze lijn wordt in belangrijke za
ken door de locale vertegenwoordigers nogal eens gevolgd, wordt
door het C.D.A. nooit bezwaar aangetekend tegen activiteiten op
het terrein van ontwikkelingssamenwerking. Veel C.D.A.-ers zijn
zeer actief op lokaal niveau. Door een termijn van twee jaar te
stellen, maakt het C.D.A. het de stichting onmogelijk om meerja
rige projecten op te zetten, terwijl zulke projecten juist een
band zouden kunnen smeden tussen bijvoorbeeld een ontwikkelings
project en de steunende gemeente. Als dat propaganda of mondia
le bewustwording betekent, dan vind ik dat je het ook van een
andere kant kunt zien. Je kunt een aantal mensen stimuleren
door ze aan een project te binden en om daarvoor te werken. Als
dat ook bewustwording inhoudt, dan is dat toch alleen maar een
