30 JANUARI 1986
39
eigen inkomsten te werken ten behoeve van vaak nobele activi
teiten. Het is navrant om te moeten constateren in het beleids
plan van de milieudienst dat er gesproken wordt over een bespa
ring van stortkosten in die sfeer die ongeveer omgerekend neer
komt op 3 cent per kilo. Wij vinden dat als je praat over het
stimuleren van ophalen en hergebruik van dit soort materialen,
je toch eens zou moeten nagaan in hoeverre niet op dat soort
activiteiten een premie gezet zou moeten worden. Als je dan
praat over een relatieve meeropbrengst van 3 cent per kilo uit-
spaarstortkostenkun je dan eens niet aan, los van de garantie
fondsen en bodemprijzen richting papiergroothandel, bijvoor
beeld 1 2 of 3 cent denken in de richting van diegenen die in
feite al een jaar lang blijk geven van een stuk milieubesef.
Wij zijn niet zo kapot van aanbeveling 24 inzake de papier
structurering. In aanbeveling 29 zegt U dat U in feite een na
der onderzoek wilt doen naar een honorering van het principe de
vervuiler betaalt. Dat lijkt heel aardig. Kunt U dat niet de
tailleren in de sfeer van het zwerfvuil, zoals zich dat voor
doet op straten, pleinen en in de wijken. Het principe de ver
vuiler betaaltleidt dan al heel gauw tot de situatie dat er
in de wijken mensen wonen, dat die mensen burgers van Breda
zijn en dat het gewoon een ordinaire rechtstreekse lastenverzwa
ring voor alle Bredase inwoners betekent. Wat ons betreft staat
dat in contradictie met het collegevoorstel en het raadsbe
sluit, wat nog niet zo lang geleden hier genomen is in de sfeer
van de minicontainersDe minicotainers op zich hebben al ge
zorgd voor een relatieve lastenverlichting in de richting van
de Bredase burger. Eén van de bijkomende argumenten was dat met
name langs die weg van huisvuilinzameling het zogeheten zwerf
vuil zou worden bewerkt. Ik vind het prematuur dat uitgerekend
dat subject nu onderwerp moet gaan uitmaken voor een principe-
onderzoek naar de mogelijkheden van de vervuiler betaalt. U
komt daar ook een beetje op terug bij aanbeveling 35 als het
gaat om het financiële traject. U legt dan in feite een relatie
tussen die vervuiler betaalt, de lastenverzwaring voor de Breda
se burger en het verhaal van een aanvaardbare overbrugging van
meer lasten van afvalverwerking. U gaat in onze ogen wat gemak
kelijk voorbij aan het economische wetmatige principe dat als
je alles gaat doorrekenen, per saldo het altijd zo zal zijn dat
de eindverbruiker, de consument, de Bredase burger, het kind
van de rekening wordt. Als je praat over het principe de vervui
ler betaalt, in de sfeer van heffingen en aanslagen in de rich
ting van het bedrijfsleven, dan zullen dat soort kosten gaan
drukken op de produkten die vervolgens in de prijs aan de consu
ment in rekening worden gebracht. Ik vind dat we eerlijk moeten
zijn. Hoe je het ook wendt of keert, de kosten van de milieuver
vuiling komen op het bordje van U en mij. Daarom vind ik dat er
toch nog eens even gestudeerd moet worden op dat principe. Voor
alsnog moeten we niet automatisch dat principe loslaten op het
vraagstuk vervuiling woonomgeving. Wij vinden dat een wat enge
begrenzing en wij zijn bang voor de uitkomsten daarvan. Tot
slot aanbeveling nr. 35 die gaat over de aanvaardbare overbrug
ging van de kostenstijging in de sfeer van de afvalverwerking.
Het zijn geen aanbevelingen waar je het mee oneens kunt zijn.
