26 MAART 1987 betogen: "De gemeente is onheus bezig, ze heeft ons niet vol doende geïnformeerd en wij zijn, terwijl de bouwvergunning af gegeven is en er een welzijnsadvies lag, in de veronderstelling geweest dat wij door konden gaan". Van de zijde van de V.V.D. wordt nu gezegd: "Op zo'n manier kun je niet met een eigenaar omgaan, dat kun je niet doen". Op dat moment - en dat is dan toch een moeilijke zaak - zeg je: dan is het maar geen monument. De vraag of het een monument is of niet hangt dan schijnbaar bij de V.V.D. af van hoeveel risico's je daarmee loopt. Welke risi co's ben je bereid te nemen in zo'n geval? De risico's zijn heel uitdrukkelijk veroorzaakt door het feit dat een project ontwikkelaar zo lang bezig is met plannen maken, en voorberei den, dat hij inderdaad met een schadeclaim van f 1,9 miljoen komt. Als daar eerder, veel concreter en duidelijker ingegrepen was, dan was die claim in ieder geval voor de helft lager geweest. Je hebt dan heel concreet te maken met de coördinatie tussen diensten die zich met cultuur en met het afwikkelen van bouwplannen bezighouden. Het college heeft vervolgens gezegd: "We zetten hem toch maar op de monumentenlijst, want dan hebben we in feite een adempauze om de zaak nog echt goed te gaan be kijken". In feite blijkt dan een vertrouwelijke berekening van een deskundige, een advocaat die men ingehuurd heeft, doorslag gevend te zijn. Er wordt een bepaald bedrag genoemd, dat het maximale risico kan zijn. Dat is dan de hoop voor de meeste en grootste partijen in de raad. Op dat moment zwicht men in feite. De P.v.d.A. zegt: "Het risico wat je maximaal loopt, is het bedrag wat je niet kunt nemen als je praat over het monumen tenbeleid". Het wordt natuurlijk erg moeilijk als je vanuit de optiek, zoals die door de C.D.A. naar voren gebracht is, de zaak bekijkt en zegt: de financiële positie van de gemeente is heel erg moeilijk. Het blijft natuurlijk een heel moeilijk toetsings kader als je over het monumentenbeleid praat. Je moet veel con creter gaan kijken. Wat is de waarde van het monument als je dan toch die financiële afweging zit te maken? Is het risicobedrag, wat je maximaal zou lopen volgens de deskundige die de gemeente ingehuurd heeft, dan richtinggevend en acceptabel? Het is een hele moeilijke zaak als je praat over een monumentenbeleid en de belanghebbende groepering pleit er uitdrukkelijk voor om het op de monumentenlijst te zetten. Ze hebben allerlei inhoudelijke argumentatie aangehaald om te zeggen dat het er op moet staan. Er is een deskundige ingehuurd om het advies te maken voor de monumentenadviesraad. Hij heeft uitdrukkelijk naar voren ge bracht, dat het een monument is. Afgevraagd is of het financieel een monument mag zijn, ja of nee. Dat is het zelfde als je over kunstpolitiek vraagt: wat is dat waard ten opzichte van de finan ciën? Je krijgt dan in feite de zelfde discussie. Ik heb het in de commissie ook al gezegd. Als je in de gemeente Hilversum een prachtig kunstwerk gaat verkopen, ben je op die manier met ge meentepolitiek bezig. Als je de waarde van een monument dan al leen maar eng relateert aan het financiële risico wat je loopt, is het een hele slechte zaak als je met die enge blik een monu mentenbeleid gaat voeren. De besluitvorming blijft erg rommelig op deze manier. Je plaatst het er eerst op, vervolgens ga je de zaak beoordelen en dan kom je tot de conclusie dat je het toch maar weer moet afvoeren. Daarna komt het volgende voorstel wat we 256

Raadsnotulen en jaarverslagen

Breda - Notulen van de gemeenteraad | 1987 | | pagina 256