7 MEI 1987
329
tersbos, dat hoort U nog van ons. De aanzet voor de aankoop van
militaire terreinen is geregeld. Al dat werk dat U hebt gedaan,
zal door anderen worden overgenomen. Ik kan alleen maar zeggen:
het zal weer even wennen zijn. Je gaat je nu volledig inzetten
voor onze mooie provincie Brabant. Bij de beëdiging in de Sta
tenzaal en de verkiezing tot G.S.-lid hebben we zelf kunnen
ondervinden hoe je met een stralend gezicht zitting nam achter
de collegetafel. Wij hebben er alle vertrouwen in, dat je succes
zult hebben. Al het werk wat te wachten staat, zul je met beide
handen oppakken, waarbij je Breda bij je werk vanuit Den Bosch
zeker niet zult kunnen vergeten. Nogmaals, het ga je goed. Bij
een afscheid behoort een -cadeautje. Wij willen als fracties ook
niet verder springen dan onze financiële polstok lang is. Het
zou ook tegen jouw principes zijn. Namens de raad bied ik je aan
enkele platen met spaanse gitaarmuziek in de sfeer van Olé, en
enkele klassieken. Wij hopen dat, wanneer er even tijd is, je in
een ongedwongen sfeer daarnaar kunt luisteren. Voor Anneke heb
ik een bloemetje. Normaal heb ik daarvoor een vast adres, waar
de bloemen meestal wat groen gekleurd zijn. Ik hoop er deze keer
in geslaagd te zijn voor U een passend boeketje mee te brengen
en belden bedankt. Ik ga nu afsluiten. Graag heb ik namens de
raad enkele woorden wilen wijden aan het vertrek van oud-wet
houder Rein Welschen. Aan het begin hebt U mij horen zeggen: wie
volgt? Laten we hopen, dat dat voorlopig niet het geval zal zijn
en dat U Uw college wat langer bij elkaar kunt houden. Uw nestor
wil best aandacht schenken aan vertrekkende wethouders, maar het
liefst niet te vaak.
De heer WELSCHEN
Voorzitter, ex-collega's, raadsleden, dames en heren de publieke
tribune waaronder de twee meest fanatieke fans die ik heb n.l.
mijn moeder en mijn schoonmoeder die voor het eerst sinds mijn
trouwen in dit stadhuis komen en de heer Römkens 2 stemmen ge
kost hebben. Ik heb een probleem en dat weet U, met afscheid
nemen, met het binnenkomen, en met het in het middelpunt van de
belangstelling staan. Ik vind het eigenlijk veel gemakkelijker
om hier in de raad een ingewikkeld voorstel te bespreken en ik
heb begrepen, dat dat platpraten is dan dat ik hier aan het eind
van mijn werk in een aansluitende periode in deze raadzaal van
een jaar of 12s, 13 een afscheidsverhaal moet houden. Wat moet
je dan zeggen? Bij de vorige afscheidsbijeenkomsten die wij ge
had hebben, heb ik alle variaties gezien die je kunt gebruiken.
Ik vond de beste uiteindelijk die van Jan van Asseldonk; die
wist de lachers op zijn hand te krijgen en toch een aantal
dingen te zeggen. Toen ik een maand of twee geleden mijn eerste
geintje in 13 jaar in deze raad maakte, viel dat zo volslagen
verkeerd, dat ik dacht: ik ga dat maar niet herhalen. Ik wil dus
eigenlijk maar gewoon een paar punten langslopen, niet in de
sfeer van projecten maar punten die mij zelf heel erg opgevallen
zijn en die ik zelf toch belangrijk vond bij het werken hier. Ik
wil niet achteraf zaken legitimeren als waarom en voor wie je
dingen gedaan hebt. De voorzitter van de raad en de nestor heb
ben zich afgevraagd hoe ik in deze gemeenteraad terecht ben ge
komen. Dat is heel simpel. Ik was in 1971-1972 voorzitter van de
afdeling Breda van de P.v.d.A. Dat kwam omdat Ik één keer naar
