29 OKTOBER
politiek best van mening over verschillen, gezien de standpunten
van sociaal-democratische partijen met name in Frankrijk, waar
verzekeringsmaatschappijen, autobedrijven etc. in handen van de
overheid zijn. Ik praat dan over landelijke politiek; datzelfde
geldt in Nederland natuurlijk voor de mijnen, die staatseigendom
zijn en waarover een discussie gaande is. Je moet niet te snel
zeggen: het is een oneigenlijke taak. Je moet ook als sociaal
democraat niet zo makkelijk tot die conclusie komen.
De heer MARTENS
Ik heb het helemaal niet gehad over die oneigenlijke taak. Het
gaat over kiezen tussen wel of geen behoud van de werkgelegen
heid
De heer GARRITSEN
Ik lees de stukken van het college, waarin ook de P.v.d.A. zit.
Ik neem aan, dat U het stuk onderschrijft, net als het college
en de PvdA-wethoudersDaarin wordt gesproken over die onei
genlijke taak. Voor socialistische partijen is het duidelijk,
dat een democratie niet ophoudt bij een parlementaire democra
tie, dat zeggenschap en besluitvorming over het bedrijfsleven op
een democratische manier dient te gebeuren en dat de overdracht
van een gemeentelijk slachthuis aan de ENCEBE niet zo'n geweldi
ge zaak is. Je hebt wel het recht en ook de plicht om de zaken
af te wegen. Je kunt niet zeggen: politiek kunnen we dat, we
doen de ogen dicht en krijgen de risico's op ons dak. Je moet
dat ook niet doen. Het college zegt in feite: gedurende al bijna
een tiental jaren willen we ervan af en we investeren niet ver
der. Men heeft geen echt onderzoek gedaan of de zaak overeind
gehouden kan worden. Men is gewoon in de ontwikkeling zoals in
andere steden meegegaan om te zeggen: wij kiezen toch voor de
afstoting van het slachthuis en als zodanig is er geen investe
ring meer gedaan met alle gevolgen van dien. De heer Martens
heeft gelijk als hij zegt: we staan met de rug tegen de muur; je
kunt niet anders. Er is nu een politieke keus en een politieke
weg. Ik had liever gezien dat de gemeente had gekeken in hoever
re men daar activiteiten kon ontplooien en die zaak overeind had
gehouden. Dat is niet gebeurd en we staan nu zeer zeker met de
rug tegen de muur. Een ander punt betreft de risico's. Het is
vrij onduidelijk welke risico's we lopen als we met het slacht
huis verder gaan. Het is niet echt aangegeven. Er wordt gezegd:
wij kunnen niet meer investeren, dat is niet mogelijk. Je zou
wel moeten kijken als gemeentelijke overheid of het slachthuis,
en dan ben je natuurlijk sterk afhankelijk van degenen die met
de opdrachten komenen daar gebruik van willen maken, een
levensvatbare zaak is en zo kun Je de risico's inschatten. Je
kunt niet zeggen: we moeten investeren en dat is niet rendabel.
Je moet een verdergaand onderzoek doen naar hoe groot die risi
co's dan zijn. Ten aanzien van de financiële kant van de over
dracht het volgende. Door de vertegenwoordiger van de P.v.d.A.
is er in de commissie financiën heel nadrukkelijk gezegd dat er
toch, en nou zeg ik het misschien met mijn eigen woorden, niet
alles uitgehaald is bij de onderhandelingen. In de commissie fi
nanciën heb ik gevraagd naar de boekwaarde, want die is niet ge
haald. De boekwaarde bedraagt ruim 4.000.000,Als je zou kij-
