2 DECEMBER 1987
852
doen, gebeurt op basis van mededelingen van het departement. Dat
betekent dat anticipatie op dit beleid erg moeilijk zo niet
onmogelijk is. Herhaaldelijk is van de zijde van Divosa aan de
minister meegedeeld, dat deze vertraging in de ministerraad, dit
stoeien tussen een aantal mensen, een vertragend effect heeft en
zal hebben op de uiteindelijke definitieve betaalbaarstelling
van deze uitkering. Uw wens om alle uitkeringen voor Kerstmis af
te handelen, is uitgebreid onderwerp van discussie geweest.
Wanneer we dat hadden willen doen, dan hadden op 3 december alle
aanvraagformulieren binnen moeten zijn. We hadden dan tot 9 de
cember de tijd gehad om ze te controleren en op 9 december had
den we ze kunnen aanbieden aan het administratiekantoor. Op 16
december had dan begonnen kunnen worden met de uitbetaling. Dan
nog heb je eventuele vertragingen van 16 tot 23 december, vanwe
ge de drukte in het betalingsverkeer. De kans zat er in, dat
iedereen het geld voor Kerstmis had gekregen. Welnu, 3 december
was niet haalbaar; dat zal duidelijk zijn. Lang niet alle aan
vraagformulieren zouden teruggekomen zijn of zelfs afgehaald
zijn. Er zijn ook nog mensen, die voor het eerst een uitkering
aanvragen. Dat is het probleem, vooral omdat pas gisteren be
gonnen is met het versturen van de aanvraagformulieren. We had
den ze op 3 december nooit terug kunnen krijgen. Wanneer we voor
9 december klaar hadden moeten zijn met het controleren en het
verwerken, dan had de dienst een groot deel van zijn werkzaam
heden gedurende twee dagen stil moeten leggen. Ik wil U wijzen
>p de nadelige effecten hiervan voor de normale uitkeringen en
net doorvoeren van eventuele mutaties. Dat kan dan niet. Het was
onhaalbaar om alle uitkeringen te effectueren.
Mevrouw PAULUSSEN
Ik heb niet gesproken over uitkeringen, maar over voorschotten.
Wethouder VAN RAAK
W Lj wilden iets meer dan wat U wilde. Dat hebben we ook nog on
derzocht, ik hoop niet dat U mij dat kwalijk neemt. Een voor-
s hot uitkeren zou wel kunnen, dachten wij op basis van het da
tebestand van 1986. Je zou een x bedrag, de P.v.d.A. noemt in
haar motie een bedrag van 250,kunnen gaan bevoorschotten
Er zitten enkele nadelen aan, die we uitgebreid hebben
overwogen. Je benadert niet iedereen, omdat in 19 8 6 nog niet
iedereen die in 1987 een uitkering zou krijgen aan bod kwam. Het
f Ld komt op een fout adres. Die mogelijkheid zit erin, want er
in verhuizingen geweest. Kortom, je hebt allerlei soorten
aties en veranderingen van inkomens, waarmee je geen rekening
:t houden. Dat betekent dat je een vorm van onzorgvuldigheid
ij._akt. Het risico van een dergelijke bevoorschotting wil dus
zeggen, dat je een onterechte betaling realiseert. Je betaalt
teveel, want er is een groep die een kleiner bedrag krijgt dan
bijvoorbeeld die 250,Je kunt straks met een
terugvorderingsproblematiek komen te zitten waarvan je je kunt
afvragen in hoeverre er nog terug te vorderen valt. Het risico
is wat moeilijk te kwantificeren, maar wordt heel globaal inge-
schft tussen de 100.000,en 200.000,als je uitgaat van
een bedrag van 7 miljoen en 6000 uitkeringsgerechtigden. Ik
moet U zeggen, dat er allerlei inspanningen door de dienst zijn
