2 DECEMEER 198?
868
met veel haltes, zo maakte hij ons wijs.
Geen flitstrein maar een stoomtrein naar het 2000ste jaar,
maar zijn uitleg was duidelijk en ook nog eens waar.
Een agrarisch centrum dat komt er, zo deelde hij mee,
en zijn er problemen dan help ik U mee.
De beleidsmatige kruisbestuiving die kwam van Harry Van Raak,
er zijn heel veel dingen waarover ik waak.
Met een overzichtslijst wil ik heel veel bekijken,
voor een algemeen beleid in buurten en wijken.
Discussie over kortingen via welzijnswet,
daarover gaan we ons buigen zo is het maar net.
En als laatste, Jetty Rattink daarginds aan het end,
ze zit met een reorganisatie, maar daar raak je aan gewend.
De cultuurveranderingen daar komt het op aan,
het was in die dienst een komen en gaan.
En een toelichting op de begroting van volgend jaar,
die wordt veel uitgebreider, ik zeg het U alvast maar.
Vanavond kreeg ieder fractievoorzitter nog een kans,
om op te maken de totale balans.
Maar ook daar kwam geen vuurwerk uit voort,
alleen moet je wegen namen geven, zoals dat hoort.
En Joep die kon het natuurlijk niet laten,
nog even stemverheffend met D'66 te praten.
Ook gaat Joep vaak met de voorzitter op de vuist,
als dat jullie V.V.D.-idealen maar niet doorkruist.
D'66 denkt de partij nog te zien groeien,
dan moet je toch wel wat harder gaan stoeien.
Nico Garritsen ging ver over zijn tijd,
maar moest eerst nog wat aan Bert Koekkoek kwijt.
Luce komt nog even met Van Dale aansjouwen,
en voorzitter wat ik U zeg, het zal U berouwen.
U moet in a.z. maar beter opereren,
dan begrijpen we elkaar nogeens te volgende keren.
College antwoordt opnieuw, het was een fluitje van een cent,
en wij aan deze kant, wij zijn bijna content.
Op wat enkelingen na, die sputteren nog wat tegen,
maar wat de meerderheid zegt: de begroting krijgt de zegen.
Stemmingen over moties en amendement, het gaat heen en weer,
wel ondersteunen, niet ondersteunen, keer op keer.
En dan plotsklaps waar niemand op rekent,
lijkt een bepaald zwaar vonnis getekend.
Om te komen als het kan op een rij
lukte onder de voortreffelijke leiding van voorzitter Feij
De wedstrijd is gespeeld, spelers verlaten het veld,
tribunes lopen leeg,
en de pers die voldoende voor een krant mee kreeg.
Voorzitter tot slot, ik heb nog een kaart,
voor ieder van ons is die wel wat waard.
Maar ik geef hem aan Frans, want in de pauze daarnet,
had hij een vriendelijk recyclingparkje weggezet.
En met deze kaart loopt hij straks door de stad,
daarbij zeggend: mevrouw, mijnheer, Uw hond doet weer wat.
En volgend jaar rond deze tijd,
zijn we hopelijk de hondedinges kwijt.
